Tijd voor een paar 'en hoe ging het verders'. Sizzling Sijsling, onze tennisser, kwam zowaar op Wimbledon een ronde verder maar nam toen zijn Britse bijnaam een beetje letterlijk. Met koorts verliet hij het toernooi. Obama kwam, maar niet verder dan de familie. Volgens Winnie ging het weer een beetje beter met haar ex-man, maar ze was natuurlijk geen arts. Kwam ze toch mooi weer even in beeld.
De ridderorde voor Pauline Krikke was de bescheiden variant, zag ik op TV-Arnhem. De column van oud-presentator Ivo de Wijs ter gelegenheid van 35 jaar Vroege Vogels vanmorgen was opmerkelijk. Hij belichtte hoe hij de vorige majesteit (nu weer gewoon prinses, dus hij kon het nu wel vertellen) niet had durven tegenspreken. Ze zei zijn gedichten te waarderen, maar de rest van het programma niet erg objectief te vinden. Het is geen objectief programma, beaamde hij dan ook. De makers zijn kritisch, soms zelfs kwaad. En, anders dan de koninklijke familie, tegen de plezierjacht.
De grote vlinder, kleine bijzondere man, heeft de Olifant toegekend gekregen, Haarlemse cultuurprijs. Een postuum eerbewijs, hij heeft geweten dat hij een van de genomineerden was.
Maaike Ouboter heeft met haar single "Dat ik je mis" zaterdag platina gescoord.
En dan maak ik me toch eigenlijk al een paar weken vrolijk over alle ophef rond het verlies van privacy op internet. Onthullingen volgen elkaar vrijwel dagelijks op. E-mails, telefoongesprekken, alles van iedereen wordt vastgelegd en gevolgd. De klokkenluider zoekt een veilig heenkomen maar krijgt uitleveringsverzoeken over zich heen. En nu blijken zelfs bondgenoten elkaar te bespioneren. Het grofste van het grofste, zelfs diplomaten worden afgeluisterd, dat is toch wel het toppunt. Waarom mij al die ophef verwondert? Gewoon, omdat het nooit anders is geweest. En we dat ook heus al die tijd wel wisten. Dat iedereen alles altijd wil weten, van een ander.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten