maandag 4 december 2017

mooi zwart niet lelijk

Sinds Hendrik Groen het bejaardenhuis van binnenuit opstookt worden de oudjes steeds astranter. Tot in Zeeland aan toe. 
Zondagmiddag liepen wij de serviceflat van oma binnen, en daar werden wij bij de balie opgewacht door een traditionele ouderwetse pikzwarte Zwarte Piet. Een klein formaat, wakend bij het gastenboek.
Er is geen wanklank over ontvangen, vertelde de receptioniste.

Vandaag ook het /bericht dat op vrijwel alle basisscholen de Zwarte Pieten gewoon zwart waren. Alleen de kinderen  in de grote steden moesten het met veegpieten doen. 

woensdag 15 november 2017

geen schaar

Ook ons derde kleinkind is inmiddels zo ver dat hij een duit in het zakje kan dien, als het hem zo uitkomt. Vandaag gaan ze weer wisselen, van mamma naar pappa. "Zeg maar tegen pappa dat je naar de kapper moet," stookt zijn moeder hem op. Maar de driejarige geeft geen krimp. "Die is dicht," beweert hij ad rem met grote stelligheid. Het lijkt ons de beste bescherming voor zijn mythische bos pijpekrullen, waar niet aan geflikflooid moet worden.


.

donderdag 28 september 2017

hulpvaardige hond

Hond Floris heeft zijn service aan mij vandaag voor het eerst uitgebreid tot het avondmaal. Des morgens  moet hij altijd een half uurtje wachten, voordat ik kan gaan ontbijten. Hij wacht eerst geduldig, maar als het hem te lang gaat duren komt hij me 'porren'. Dat doet hij door zijn snuit zachtjes tegen me aan te stoten. Kom op, het is tijd. Je moet echt wat eten.

Zo gebeurt het nu dus ook bij het avondmaal zodra de bak- en braadgeuren loskomen schiet onze hond wakker en komt in actie. Prettig, als je man kookt en je hond vindt dat je NU moet aanschuiven. 

Als hij zelf zijn eigen eten op heeft komt hij ook altijd even langs voor een liefdevolle por.
Zijn bedankje.



vrijdag 8 september 2017

zoden aan de dijk

Mijn man eet nu al de minimarsjes die na Sint Maarten op 11 november de laatste jaren plegen over te blijven, nu het kinderaanbos in onze buurt drastisch is gedaald. Het brengt me op een idee: waarom niet dit jaar maar eens geen snoep kopen, maar het uitgespaarde geld genereus doorschuven naar Sint-Maarten, ter aanvulling op de acht ton die het Rode Kruis heeft opgehaald en de twee miljoen die de regering uit het rampenfonds ter beschikking stelt. Dan zijn ze daar tenminste echt geholpen.

donderdag 7 september 2017

orkaankracht

Ook zij laat vanmorgen haar hondje uit, onze overbuurvrouw op leeftijd. "Het is een logeetje hoor, de kinderen zijn een weekje weg." Nooit om een praatje verlegen is ze, al zie ik haar niet vaak. 
Dat viel aanvankelijk zelfs letterlijk te nemen. Ik zag haar niet staan als ik naar de bus liep. Tot haar ongenoegen. Ze had er mijn echtgenoot nog op aangesproken. "Hier in Arnhem zeggen we elkaar gewoon gedag hoor." 
 
Vandaag, vertelde ze, we zijn inmiddels on speaking terms, miste ze haar andere buren, die recht tegenover haar wonen, wel heer erg. Niet dat ze mekaar nou overliepen,maar normaal gesproken kwam ze er toch wel zo eens per maand op de koffie. Ze zaten inmiddels al een jaar of wat op Bonaire voor zijn werk. En ze gaan nog drie jaar wegblijven maar waren heel recent net verhuisd naar Sint Maarten. 

"Ze waren goed gebarricadeerd," vertelt ze. Bekend veronderstellend dat ik weet waar dat op slaat. De hevigste orkaan aller tijden die er een paar uur geleden net overheen is geraasd: ja ik weet het. Maar hoe komt zij eigenlijk zelf aan die actuele kennis? Alle verbindingen zijn toch weggevallen?

"Heb ik net nog gezien gezien op de app," zegt de 83-jarige. Duidelijk van de nieuwste snufjes voorzien.


Recenter nieuws heeft zij toch ook niet. Maar als we een halve dag later onze avondronde doen met onze hond klinkt grote vrolijkheid uit het pand van de Antillengangers. Gelach en gelag, zoals de huisbewaarder zo af en toe zijn vrienden en vriendinnen aanbiedt. Deze eerste orkaan zal dus wel voldoende goed zijn doorstaan, mogen we hopen.

woensdag 6 september 2017

er viel even niets te zeggen

Er was even helemaal niks meer aan. Hoe kon Amerika het ons aandoen om Trump te kiezen. Sedertdien is er geen dag verlopen zonder nieuw steeds negatiever nieuws. Kon het erger? Ja hoor, et kon steeds erger worden. Nu staan we op het punt Noord-Korea door Amerika te laten vernietigen, of omgekeerd. 

Geen wonder dat ik het eindelijk kon opbrengen me te laten confronteren met wat ooit ons familiehuisje op de Veluwe was en uiteindelijk onvermijdelijk een jaar of zeven geleden in handen gevallen is van mensen die er een kolosale boerderette voor in de plaats hebben willen bouwen. Het bosbes- en cantharellenwoud, waar ook het dalkruid nog zo troostrijk ieder jaar opkwam, is weg. Helemaal weg. Er ligt nu gras tussen de paar bomen die de motorzaag van de nieuwe eigenaars overleefd hebben.
Maar onze herinneringen, die nemen ze ons niet af.

woensdag 12 april 2017

de wereld vandaag

Nog een nachtje slapen, dan kunnen de Britten Boris stemmen. De nieuwe Europese Commissie heeft de plannen voor de klimaatcrisis gepresenteerd. Gretta is op de klimaatconferentie aan het bevlogen woord geweest en uitgeroepen tot persoonlijkheid van het jaar door Time. Tegen Trump zijn twee aanklachten geformleerd die moeten leiden tot impeachment. En Rusland heeft erkend een valse satelietfoto te hebben gefabriekt die moest aantonen dat Oekraine vlucht MH17 zelf had neergehaald. Inmiddels weten we dat daar een Russische raket voor is gebruikt. Mooie wereld.

woensdag 22 maart 2017

avondvreugd

Op de dag van het geluk ben ik zeventig geworden. En ik heb me laten opvrolijken door het vooruitzicht dat een links blok er eindelijk inzit. De PvdA gedecimeerd, Groen Links en SP flink groter dan de sociaal-democraten. Hopelijk snapt Rutte / Buma niet dat ze de Jessiah aan boord moeten nemen om die bundeling te voorkomen. Hoera! Mijn derde jeugd breekt zonnig aan..