vooruitgang

Een competitie van voetballende robots. En een van zorgrobots voor de hulp in huis. De mensen zouden moeten komen kijken, ze weten niet welke wereld er op ons afkomt, zegt de organisator van vijftien verschillende robotcompetities tegen de radioverslaggever. Die heeft het wel meteen door: "Je hebt straks geen man of hond meer nodig!"

Ondanks deze vooruitgang verbaas ik me. Begin tachtiger jaren deed de personal computer zijn intrede, ik weet het nog goed. Er was geen heel kantoorgebouw meer nodig voor het huisvesten van de hardware. De inbreng van mevrouw Babbage bij de uitvinding, uiteraard later alleen aan haar man toegeschreven, was nog niet verdonkeremaand. Philips dacht nog een toekomst te hebben in de productie van megachips. Maar wat moest je er eigenlijk mee? Goed beschouwd was het toch eigenlijk voor de meesten nog niet meer dan een veredelde schrijfmachine waar je ook mee kon rekenen..

Zelf voorzag ik een grote toekomst in de automatisering voor de verkeersveiligheid. Eigenbelang natuurlijk, net kinderen. Want ik herinnerde me nog hoe ik me zelf als kind na lang wikken en wegen precies voor de enige Solexbrommer had gegooid die er die dag in onze straat voorbij ging komen. Heus waar, je kon in de jaren vijftig nog op straat spelen want niemand kon zich een auto permitteren. Als je maar goed uitkeek, maar dus ook weer niet te lang.
.
Wat zou er simpeler zijn dan wat sensoren op je voertuig, zodat je letsels en blikschade zou kunnen voorkomen? In mijn tijd gingen drieduizend mensen per jaar dood in het verkeer, terwijl er vele miljoenen minder van waren. Met vangrails en maximumsnelheden hebben we dat toch aardig omlaag gekregen. Maar mijn ideetje werd niet opgepikt.

Nog steeds geloven we in het heil van zelf aan het stuur zitten, het liefst met een versnellingspook zwieren over een stuk op veertien rijstroken tegelijk. Tot teleurstelling van de mensen die met het melden van files hun brood verdienen beperken die zich tegenwoordig tot minder dan twee kilometer, eigenlijk het noemen niet meer waard. Komt door de vakantie, hopen ze nog. Maar die breekt pas volgende week los.

En als er echt gen files meer zijn hoeven we ons ook niet meer te haasten om vooraan te komen. Dat biedt nieuwe kansen. Maak ook van auto's treinen. Koppel ze, zo snel als mogelijk. Lees in je eigen cabine de krant, drink koffie, telefoneer met je vriendin. Je wordt veilig en snel bezorgd, zo dicht mogelijk bij je bestemming, de rest mag je zelf nog even doen. Nou ja, eigenlijk mag ik blij zijn dat óók vandaag wordt aangekondigd dat de eerste voorzichtige stapjes gezet gaan worden. In de grote steden gaat geregeld worden dat je een lege parkeerplaats kunt gaan vinden. Met je handheld computer.