vruchtbaar ritje

Zeeuwse mosselen, O.K. Maar de Zeeuwse kersen mogen er ook zijn, zelfs nu al. "Waar komen díe vandaan?".vraagt mijn Zeeuw aan zijn streekgenote in het verkooppunt. Want hij had het bord langs de weg niet gezien en wist zeker dat je in mei hoogstens op meikersen zou kunnen rekenen. Het raadsel wordt opgelost: de telers beschikken over nog meer land, een paar dorpen verderop en daar staan hun kersenbomen veilig onder dak. Gewoon, in de kas. Groters benne het, en onwies lakker! .De aarbezums zijn ook niet te versmadn, trouwens. We nemen ze mee, al zijn onze ouwe nog niet eens op. Oma ook blij gemaakt, weer een nuttig ritje ook voor de Zeeuwse economie..

tien jaar verder

Dit was in 2006 de plek waar het voorlaatste station van Arnhem werd afgebroken. Zondag was ik er weer. Er staat nu een,megabioscoop, met grootschalige horeca. De trap die toegang moet geven vanaf het  Willemsplein is nagenoeg af, alleen de dranghekken moeten nog weggehaald worden.

Samen met het nieuwe station is een modern verblijfsplein ontstaan. "Please, please," smeekt een knul van een jaar of acht als hij de trap ziet die buitenom naar de verdieping in het station leidt. Dáár heeft hij zin in! Zijn neefjes hebben geen toestemming nodig, die rennen al de glooiingen op die naast de trap dezelfde hoogte overwinnen. Prachtige architectuur, van binnen en van buiten. Jammer dat de draaideur met rood-wit lint is afgezet. Defect. En het dak lekt nog steeds, zeker bij het noodweer van vandaag. Pylonen helpen.

ver weg

O wat is mijn wederhelft toch blij met zijn telefoontje. Zijn zicht op de wereld, en meer in het bijzonder onze familie, is een stuk breder geworden. Om de haverklap klikt gekwetter in huiskamer, trein of auto en komt er dus weer een bericht binnen. Weer kan hij even geen aandacht aan mij besteden. Apps eisen hem op.

Zo heeft hij me later wel kunnen vertellen en laten zien, dat mijn broer en schoonzus gezellig bij ons nichtje in Frankrijk zaten te pimpelen. Rijden konden ze toch niet, de benzine in de Franse pompen was op, stakingen weer natuurlijk. Ach, wat vervelend toch, als je je vakantie noodgedwongen moet verlengen. Net zo hadden mijn zwager en schoonzus ook wel eens de pech dat ze langer in Italie of was het Spanje moesten blijven doordat naar huis vliegen onmogelijk was door het stof van een vulkaanuitbarsting. Gingen wij ook maar eens op vakantie...

trapgat

Zwe

Openluchtbad Klarenbeek is voor de passagiers van bus 3 gemakkelijk bereikbaar, als ze tenminste kunnen traplopen. Sinds een paar dagen schuilt er extra risico, doordat er een hapje uit een van de treden is genomen.

Het moet iets of iemand met een sterk gebit en hevige honger geweest zijn, die zich hier heeft uitgeleefd. De route naar boven is niet nodig voor zwaardere transporten dan handdoeken en badkledij, of de rugzakjes met proviand voor de sportievelingen die zich aan lange afstandswandelingen wagen. Nooit wordt hier gehannest  met piano's, of een te zware vuilnisbak. 

Vremd genoeg is er onlangs wel een onderbord bijgekomen bij de bewegwijzering naar het zwembad. "Bezoeker veroorzaak geen overlast s.v.p."  En dat terwijl er nauwelijks buren zijn, laat staan dat die ergens door gestoord kunnen worden. Benieuwd wanneer De Gelderlander hier eens een diepgravende reportage aan gaat wijden. En zelf houd ik natuurlijk de vinger aan de pols en zal volgen hoe lang het duurt voor het trapgat weer gerepareerd is.

mafkees

Bij Omroep Gelderland zit je goed, laat dit zadeldek de eigenaar van de fiets weten.Jammer dat Dumoulin er niet zo eentje had, gaat het door me heen. De roze trui zit nu om de schouders van een andere Nederlander,die nu al drie dagen achter elkaar als tweede over de finish is gekomen en al doende meer dan drie minuten voorsprong op de nummer twee van het klassement heeft genomen. Wij Nederlanders worden weer eens helemaal zenuwachtig: zou de eindoverwinning binnen bereik blijven? Nog een weekje doortrappen.

Nou ja, en anders maar hopen dat Kiki Bertens op Roland Garos nog verder komt dan de eerste ronde, waarin ze de nummer drie van de wereldranglijst heeft verslagen. Benieuwd hoe de Gelderlander die prestatie gaat kwalificeren. (Per slot van rekening moet die krant, nu zo helemaal ingelijfd door het Rotterdmse Algemeen Dagblad, in het streven naar behoud van lezers blijven zoeken naar de regionale invalshoek.).

Het baasje van Floris is dinsdag weer thuis gekomen, maar zo laat dat de hond al vast in slaap was.
Zijn ontwaken leverde mooie beelden op, die niet zouden misstaan op You Tube. Was dat er ook maar bij geweest toen Odysseus eindelijk weer bij zijn oude hond thuis kwam. 

goed voorbeeld, opgelost

van huis

De buurvrouw belt op, en krijgt mijn man aan de lijn. Maar ze blijkt in de trein naar Amsterdam toch dichter bij haar fornuis te zijn dan hij. Hij zou best wel even met alle soorten van genoegen willen gaan kijken of ze de soep voor zondag per ongeluk nog aan heeft laten staan. Maar vanuit Wells daarvoor overkomen is wel wat bewerkelijk. De heenreis per boot kostte al een dag.

Gelukkig heeft hij zijn vrouw in Arnhem achtergelaten om op de hond te passen terwijl hij de nieuwe woonplek van zijn dochter in Engeland onderzoekt. Het klopt, ik ben gewoon thuis en vindt de soep geruststellend in afkoelende staat. Buuf kan haar reis naar de barbecue in het Vondelpark met een gerust hart voortzetten. Het parkplezier duurt tot een uurtje of drie, 's nachts; hier blijft het droog, de mensen in Engeland hebben regen.

Vandaag hebben ze mooier weer gehad, en 's morgens het stadje en 's middags de regio (Glastonbury, het Woodstock van Engeland)  te voet verkend. Maar met brandende zolen na volbrachte tocht hebben ze niet eens een geopende pub gevonden om zich voor de inspanningen te kunnen belonen. Toen een taxi pas over een uurtje beschikbaar leek werden ze gered door een stel van wie de vrouw aanbood vader en dochter een lift te geven. Van zulke Britten zou je toch niet willen dat ze straks uit de Europese Unie zouden stappen?

Morgen, terwijl zijn dochter zal werken aan het verhogen van het Britse Bruto Nationale Product, - in de schoenenindustrie - gaat mijn echtgenoot onderzoeken waar de enige echte Cheddar vandaan komt. Daarna laat hij zich per Eurostar-trein terugbrengen naar de hond, die hem heus wel gemist heeft.

mini-peentje

Hij smaakte ook echt naar worteltje...

molendag

Ook op Eerste Pinksterdag zijn we niet thuis gebleven, trouwens. Te voet kan je een eind komen, in ons geval leidde dat tot het Openluchtmuseum, ongeveer de enige culturele instelling waar je met je hond naar binnen mag. (Het gerucht dat je ook in dierentuin Rhenen terecht kunt, moeten we nog verifiëren. Onze eigen Zoo ziet er niets in.)

De bomen langs de opritten naar de rotonde op de Sxhelmseweg hadden op deze zondag hun roze hesjes nog aan. De Giro is weliswaar Gelderland al lang weer uit maar nog niet afgelopen, al is Dumoulin met een zeer achterwerk vandaag al wel afgestapt. 

Het was Nationale Molendag, maar zaterdag ook en zo hadden de twee menselijke leden van ons gezin allebei gelijk. Man heeft zich nu ook laten inschrijven als Vriend.En dat terwijl het meisje achter de kassa hem had proberen wijs te maken dat honden jammer genoeg echt niet naar binnen konden. "Maar u mag hem wel hier bij ons achterlaten," bood ze hoopvol aan. We hadden door dat hier sprake vanJa, wie houdt er niet van onze hond.  

in de ballenbak

Onze hond wist niet wat hem overkwam, op Tweede Pinksterdag. We hadden hem meegenomen naar het asiel, waaruit hij een klein jaar geleden was weggehaald. Door zeker tien medewerkers en vrijwilligers in groene dierentehuistruien werd hij begroet en beknuffeld. "Hé.Loewietje, dag lieverd", klonk het in allerlei toonaarden. Waarna hij in een kennel werd gezet, want baasje en bazinnetje moesten koffie drinken en cupcake eten en naar de powerpointpresentatie kijken van de allereerste "Terugkommiddag". Het zaaltje liep vol met dierenliefhebbers.

Het was een evenement, georganiseerd door twee stagiaires. Honden die een nieuw tehuis hadden gevonden mochten komen laten vertellen hoe het hun vergaan was. En of er nog dingen te leren waren voor de medewerkers. 

Zelf waren ze er al achter gekomen dat de man die na de Mechelse teef toch ook nog maar de reu was komen ophalen onvoorziene gezinsuitbreiding had gekregen. De veronderstelde castratie had bij nader inzien niet plaatsgevonden. Grote consternatie en frustratie. De nazorg was vervolgens extra goed geweest, dat wel. "Anders zat ik hier natuurlijk niet," zei de baas er opgewekt zelf van. 

Eind goed,al goed. Voor de pup die het resultaat was van de vrijpartij is een ander fijn pleeggezin gevonden, vader hond is inmiddels alsnog "geholpen".

Na de introductie en nog wat andere mooie anekdotes mochten de dieren weer uit hun hokken, gelukkig. En naar buiten, voor nog eens een ommetje door de bostuin, of een spelletje versnaperingen zoeken in de ballenbak. Ze mochten op de foto bij een echte dierenfotograaf en hun baasjes kregen een evaluatiegesprek, ook dat. 

Onze Floris was bij de snoepjes in de ballenbak weer gaan kwispelen, maar was toch pas echt  opgelucht toen hij later die middag gewoon weer door zijn eigen huis kon draven.  

   

bewondering

De voortuin van Thomas Berge vernield door vandalen. Bomen omgehaald. Akelig nieuws voor deze VIP. 

De enige echte Knorrie kan het niet meer geweest zijn. Haar o zo vergelijkbare vergrijp is inmiddels vejaard, de dader is sowieso door overlijden al 24 jaar moeilijk nog strafbaar. In haar tijd had je gelukkig nog geen bewakingscamera's. Haar misdrijf, het omleggen van een tuttig hekje in haar voormalige voortuintje, is nooit uitgekomen. Hadden de nieuwe bewoners het doordachte tuinontwerp van Mien Ruys maar niet - vandalisme! - moeten vernielen.

Maar Berge zal zorgen dat de vandalen die zijn voortuin te pakken namen aan de schandpaal gesteld worden  Ik weet nu dat hij een zanger is. Die andere Nederlandse zanger, die zaterdag meedeed aan het Europese Songfestival en dacht dat hij dat op zijn slofjes zou gaan winnen, kon ook al niet tegen zijn verlies. Douwe werd elfde en was daar niet eens tevreden mee.

Nou ja, tegen Oekraïne kon zelfs Rusland niet op. Ook de Russen waren zwaar teleurgesteld.'t Is allemaal politiek, mopperden die.

En toegegeven, het is natuurlijk wel leuk als er eens een landgenoot wint. Zelfs als dat zoiets als de Grand Prix van Spanje is, een potje levensgevaarlijk en milieuonvriendelijk autoracen. De knul is net achttien en heeft dus nog maar net zijn rijbewijs. De jongste winnaar aller tijden, de eerste Nederlander aan wie dat lukte. Lachwekkend, dat je dat dan toch bewondert. 

Maar ik sta er net alleen in. Het goede nieuws werd op deze Eerste Pinksterdag in het Rotterdamse trammetje in het Arnhemse Openluchtmuseum omgeroepen door de supertrotse conducteur. Jammer dat mijn man geen liefhebber is van welke sport dan ook. Hij had hond en mij achtergelaten en ons niet eens ingelict. Gelukkig zijn er nog radio-en tv-verslaggevers....

wondere werken

Een week voor de roze ronde hebben we onze krantenvrienden uit Bloemendaal Nijmegen laten zien. Een stad die ze niet kenden, hoogstens van een vaag wild feest lang geleden. maar helemaal zeker was dat niet.
De hond mocht mee. Het waren vooral de waterwerken, die intrigeerden. Deze foto's hebben ze net opgestuurd.

na-na-na-na-na

Zo, de roze gekte zit er weer op. Dumoulin mocht in de Girotrui rijden en Tjallingii in het blauw van het bergklassement, dus het Gelders chauvinisme is ruimschoots bediend. En "na-na-na-na-na", de superboeren van Doetinchem speelden ook op deze zondag gelijk tegen Ajax en dus werd PSV op het nippertje tóch kampioen. Fijn voor onze Brabantse familie in Eindhoven en omstreken.

jong en oud

Het is hemelvaartbevrijdingsdagennationalestoomdag tegelijk, dus zo komt het dat mijn wederhelft permissie heeft gevraagd en gekregen om alleen op stap te gaan. Hond en ik vieren deze 5e mei lekker thuis in Arnhem.

Eerst trakteer ik hem op een gang langs de kraampjes van de Hommelse Markt, in het verlengde van onze straat. We moeten wel, als we in de stad willen komen. In de overvloedig aangeboden bedovertrekken en donzen kussens is hij niet geïnteresseerd, maar zijn speurneus vindt op de grond de lekkerste hapjes: friet, hompen brood, zelfs een kippebot moet ik hem ontfutselen. Nee, hongerwinter is het niet, in 2016.

In de binnenstad spuit de fontein aan de voet van de Eusebius vaalroze water. Nog één nachtje slapen en de Giro begint. (Op het nieuws worden alleen Apeldoorn en Brabant genoemd.) Maar ondertussen hebben kinderen en grote mensen veel meer oog voor Floris. 'Hondje, hondje, hondje' wordt geaaid, er wordt gevraagd naar zijn ras, hij wordt aangezien voor een puppy, weer een ander noemt hem 'teddybeertje'. Zelf snuffelt hij aan een wit hondje, de helft kleiner dan hij. Dat is voor het eerst weer buiten, vertelt zijn bazinnetje. Een wilde kat had hem te grazen genomen, er moest flink gehecht worden. Al dertien, maar toch weer tierig, gelukkig. Haar moeder had vroeger ook een spaniël. 

Zaterdag begonnen we de week bij oma. Ze vindt Floor een heel lief hondje en trakteert hem op haar koekjes; dat ik hondenkoekjes heb meegebracht vindt ze geloof ik zielig voor hem. Van jong tot oud, iedereen houdt van onze hond. Rien gaat op deze hemelvaartbevirijdingsstoomdag 's avonds nog even bij haar langs. Om kwart voor elf thuis.


  

roze koorts stijgt

Onze normaal gesproken zo groene omgeving heeft dezer dagen de roze koorts. Horeca is voor de doortocht van de Giro d' Italia in zuurstokkleuren opgeschilderd. Lantaarnpalen en de stammen van bomen zijn in roze maillots gehesen, en/of roze fietsen zijn er in opgehangen.

Een kleine greep uit het rijke aanbod, variërend van de stationsomgeving van Arnhem, tot cultuurtempel Musis Sacrum by night, winkeletalages, en raadhuizen zoals dat van Rhenen. Zelfs op de autosnelweg laten de wielerfanaten je niet met rust.