Een van de merkwaardigste veranderingen in de halve eeuw die ik zo'n beetje kan overzien, is de komst van het openbaar waterdragen met onszelf als koelies. Je kunt de deur kennelijk niet meer uit zonder je flesje drinken.
Ik geloof heus wel in de klimaatverandering, maar tropisch is het hier nog niet. Toch, in bus of trein, in het vliegtuig toen het nog mocht en niet voor explosief werd aangezien, en vooral overal gewoon op straat herken je de mensen in waternood. Gauw, gauw, er moet weer een slokje in, anders haalt het slachtofer de volgende kraan niet meer. Uitgiftepunten van nieuwe koele flesjes water zijn in de meest vreemde winkels meteen bij de hand, dat voorkomt gelukkig dat de ambulance al te vaak moet uitrukken naar het winkelcentrum.
Vroeger vervulde komkommer die verkwikkende en reddende rol. Die sjouwde je mee als je de natuur in ging, toegegeven destijds wel veel uitgestrekter en minder bezaaid met horeca dan nu. Maar lekker, als je je kon beheersen tot je echt dorst kreeg - en niet zo lang wachtte dat je stuk lauw geworden was.
Mode is de flesjescutuur natuurlijk, een die we gelukkig weer kunnen afdanken. Vooral als we ons realiseren dat de benzine uit hetzelfde benzinestation waaruit we onderweg onze watervoorraad nog net op tijd kunnen aanvullen, simpelweg de helft goedkoper is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten