Combineren is soms verrassend prachtig. Neem nou deze opstelling. Twee cadeautjes voor onze pasgeboren eersteling.
Van mijn (vader en) moeder kreeg ze ruim drie decennia geleden het hondje, veel lijkend op de puppy van de hond die ik ooit zelf had.
Hij belandde boven op de kabouter die de moeder van mijn schoonzus voor ons kind gebreid had. Je kreeg toen je waspoeder nog in stevige kartonnen tonnen, heel geschikt om speelgoed mee uit de weg te ruimen. Het deksel werd een puntmuts.
Nog steeds doet het mannetje dienst, nu voor de kleinkinderen.
De oma die hem maakte had geen tijd om stil te zitten, want ook haar eigen vijf kinderen zorgden voor nogal wat nageslacht. En ons vakantiehuisje in Beekbergen proifteerde ook. Eindelijk een degelijke sprei voor het onderschuifbed annex divan in de woonkamer. Een kussen voor in de ribfluwelen leunstoel. En de wanddecoratie met de hond die zich aan vis gewaagd had, en de beteuterde kan die een kluif had overgehouden aan zijn maaltijd. De leus "Bezint, eer gij begint" houdt ons ook heden ten dage nog altijd scherp, zelfs op ons eigen gemak.
