donderdag 1 augustus 2013

dekking

De hitste golf vandaag, gelukkig kunnen de schilders in de schaduw van al het groen om ons huis aan het werk. Aan de voorkant komt de laatste laklaag. aan de zijkant kan de steiger worden afgebroken. Achter heeft de timmerman het balkonhek vervangen. Puntgaaf. En we wonen sinds gisteren als er niets tussen is gekomen bomvrij, ook een geruststelling.

De kinderen van de buurman waren naar Normandië geweest, het D-daygebied waarheen ze ook hun vader graag nog een keer hadden meegenomen. Het werd nu een verwerkingsreis, ze zijn net weer terug. De zoon heeft de post bij ons opgehaald, en we horen van hem dat de mortieren op zolder hadden gelegen. Een bomexpert uit eigen kring had hem al kunnen vertellen dat de ene leeg was, en de andere zijn beschermkap nog had zodat er niet veel risico was. Bevoegden zouden 's middags binnentreden voor de afwikkeling.

En nu gaat ook de werelddekking uit het basispakket van de ziektekostenverzekering. Voor ons persoonlijk geen ramp, wij hadden al geen aanvechting om buiten Europa ziek te willen zijn. Wie dat wel wil doen, zal zich moeten bijverzekeren. Eigenlijk net zoals de ANWB, daar had je vroeger nog eens wat aan bij panne over de grens. Dat bleek anders te liggen toen we dan eindelijk na een jaar of dertig solidaire premie ingelegd te hebben, in Parijs met een lege accu stonden.

We hadden geprobeerd de te vroeg invallende duisternis bij een te veel tijd kostende verhuizing te bestrijden met de verlichting van de auto zonder draaiende motor. Aanduwen hielp niet meer, de volgende dag. Maar, anders dan hij pretendeerde in onze reispapieren, op de ANWB konden we in deze grote stad niet terugvallen. We hadden even gemist, dat voor zulke buitenlanddekking sinds kort extra betaald had moeten worden. De Parijse taxichauffeur die bereid was ons te redden weigerde te geloven dat een vrouw wél snapte hoe je startkabels moest aansluiten, de dépanneur die we daarna ontboden vroeg 80 euro. De politie wou nog additioneel geld omdat we de auto naar een verboden parkeerplek hadden geduwd, uit de weg naar wij dachten. De premies hebben ons achteraf beschouwd meer gekost. Schade, om het eens op zijn Duits te zeggen.

Maar, joechei  mijn echtgenoot stelt zich per ongeluk op de proef: thee met suiker vindt ook hij nu ondrinkbaar. Hij is grootverbruiker van de verkwikkende drank. Van de uitgespaarde suikergelden kunnen we de opknapbeurt voor ons huis gemakkelijk betalen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten