boze oma

Gelukkig had ik mijn kleinzoon bij me. Zo kon ik gistermiddag tenminste nog ontsnappen aan het kinderdagverblijf.

De beveiliging doet zo langzamerhand niet meer onder voor die van de Tweede Kamer. Ook daar kon je vroeger nog zonder al teveel moeilijkheden naar binnen, om te controleren of de Kamerleden de regering wel voldoende controleren. Je kreeg dan een plakbare linnen badge die je als bezoeker herkenbaar maakte. Maar de in ons landsbestuur geïnteresseerde burgers worden niet meer op hun blauwe ogen geloofd en pas na zeer gedegen onderzoek binnengelaten.

We hadden met de crèche al eens meegemaakt dat we onze kleinzoon niet zomaar meekregen, omdat onze komst niet netjes van tevoren was doorgegeven. Zelfs toen al wist het nog piepjonge ventje te veinzen dat hij ons herkende en hij deed zelfs alsof hij het fijn vond dat we hem kwamen halen. Maar de leidsters waren pas bereid hem af te staan nadat ze onze betrouwbaarheid bij de ouders telefonisch geverifieerd hadden.

Daarna werd ter verdediging van de peuters een toenemend aantal grendels en hekjes aangebracht, die hoe dan ook snelle roof of voortijdige ontsnapping te enenmale onmogelijk maakten. Er kwam een poort met een zo hoge deurkruk, dat ik er met mijn inmiddels tot anderhalve meter gekrompen gestalte maar ternauwernood bij kan. En nu bleek er een nieuwe belemmering te zijn aangebracht, een elektrische ontgrendeling. Of er binnen een oud vrouwtje de hele dag moet wachten tot het belletje overgaat en er weer iemand binnen wil, was niet meteen duidelijk. In ieder geval ging de deur pas open toen er een moeder met haar buit naar buiten kwam.

Gelukkig kwam de kleinzoon uit de kluwen van kinderen tevoorschijn, om me op te halen uit het kinderparadijs. Deze keer was de boodschap goed overgekomen, ik mocht hem meenemen. Hij is hier nu bijna afgestudeerd, en legde me uit dat we alleen weg zouden komen als ik niet op het verkeerde knopje bleef drukken. Dat heb ik toen maar ter harte genomen. We hoefden daarna alleen nog maar even de straat vol langsrazend spitsverkeer veilig over te steken.

de oversteekplaats die straks weer verdwijnt

Die wordt straks heringericht. En breder. De gemeente gaat dan de vluchtheuvel die net sinds twee jaar tegenover de panden van de kinderdagopvang ligt weer weghalen. Wie nog levend weet weg te komen uit de kinderbewaarplaats sneuvelt dan alsnog weer in het verkeer. Zoals onze kleindochter zelfs mét vluchtheuvel al bijna overkwam. Oma is héél erg boos. Alleen een kinderdag-en-nachtopvang kan hier nog veiligheid bieden.