Naar de reunie van Noord-Hollandse PvdA-sters kwam ze destijds, netjes permissie vragend voor het meebrengen van haar moeder. Zo'n oude socialiste was natuurlijk welkom, ze paste wonderwel in dit voor haar verder onbekende gezelschap. Gisteravond was Gerdi Verbeet te gast bij de Jonge Socialisten in Arnhem, die ruimhartig ook Oude Socialisten maar ook partijlozen hadden toegelaten.
Vertrouwen is goed, maar begrijpen is beter. Die titel had ze meegegeven aan het door haar samengestelde boek dat af was vlak voor het laatste kabinet-Balkenende viel. "Ik wil niet beweren dat er een oorzakelijk verband was," schertste Verbeet. Maar het debat dat geleid had tot die val, over de Kunduz-missie, noemde ze later wel het absolute dieptepunt van haar Kamervoorzitterschap. De Kamer had de waarheid zelfs na uren debat niet te horen gekregen, en dat stak haar enorm, dat had nooit mogen gebeuren.
Ze hield een hartstochtelijk pleidooi voor uitleg over nut en noodzakelijkheid van de politiek. Vergezichten zijn mooi, maar die moet je ook kunnen overbrengen aan de groepen die hebben afgehaakt. Die door de maatschappelijke ontwikkelingen zijn "overvraagd", en hun hoop hadden gesteld op Fortuyn en de leefbaren. Zeker de PvdA moet voeling blijven houden met wat haar natuurlijke achterban was. "Nederland is inmiddels acht keer beter opgeleid dan vroeger. Maar pas op voor eenzijdigheid. Je hoeft voor mij niet te stoppen met je studie. Maar ga wel praten met mbo-ers. weet wat er daar omgaat. Zorg dat iedereen wordt gehoord."
Verkleining van de Kamer vond Verbeet de verkeerde weg. Voor een betere band tussen kiezer en gekozene zou een districtenstelsel naar Duits voorbeeld het overwegen waard zijn. "Maar dat wij geen kiesdrempel hebben, vind ik sterk van Nederland". In de levendige discussie lieten ook de buitentaanders hun scepsis horen. "Waar staat de PvdA nou eigenlijk voor, in Den Haag worden alle sociale voorzieningen afgebroken." Dat maakte de tongen los, ook na afloop.
Verbeet kreeg Arnhemse meisjes mee, een bedankje dat ruim onder de ethische grenzen bleef. Zij beloofde die te gaan opeten met haar Amsterdamse meisjes, de trommel was net leeg. En Knorrie, zelf op de fiets, charterde autovervoer voor haar naar het station. De blogster wist dat de gaste kampte met de naweeën van gescheurde enkelbanden. "Je wordt een dagje ouder," was de Knorriekrant bij het oplopen naar de ingang toevertrouwd. Verbeet had op een lift gehoopt, maar er niet om gevraagd.
Voor mij en mijn partner was de avond vruchtbaar. Wij konden de Arnhemse fractievoorzitster van dienst zijn met onze handtekening voor een nieuwe kandidatuur bij de komende raadsverkiezingen. En nu maar hopen op herstel in Den Haag, zodat de gemeentelijke uitslagen niet tegenvallen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten