Gore diefstal is het. Er is gestolen, brutaal gestolen in onze straat. Eerlijk gezegd had ik het dan liever zelf gedaan. Ik loop er net nog naar toe, met mijn fototoestel, om hem nog even vast te leggen. Want straks wordt de straat opengebroken, en verdwijnt hij zeker. Maar ik ben al te laat. Die prachtig stoeptegel is weg, waarop staat: "Kookt Electrisch'.
De dief heeft een anonieme tegel teruggelegd, dus ik zal geen letsel oplopen als ik langs deze route voortaan naar de stad loop. Hoewel, veel niet-gebroken tegels zijn er niet meer over na zoveel jaar, algehele vernieuwing zou wel eens mogen in Arnhem, de Kema-stad. (Als er een KEMA-keur op stond was je elektrische apparaat betrouwbaar.) In onze stad trouwens ook het Openluchtmuseum. Aan het eind van onze straat. Misschien hebben die wel een mannetje langs gestuurd. Ik hoop het maar.
Maar vandaag heb ik toch ook iets wel gevonden: een boekje uit 1937 over mijn opa. Virtueel gesproken, dan. Nu verblijft het nog in het hoge noorden, in een verzameling van vijftigduizend tweedehands boekwerken. Maar hopelijk vinden ze het terug en komt het naar me toe. We hadden bij ons thuis een exemplaar, maar zoals dat in sprookjes gaat heeft het oudste kind die schat geërfd.
Wat is het wereldwijde web toch wonderbaar! Ik weet nu namelijk ook dat de verdwenen tegel familie had in Zevenaar, een 'n beetje misdeeld exemplaar. De foto is al oud, dus of die er nog ligt? Ik ga hier nog maar eens verder zoeken, in de real world.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten