mesje

"Als ze je met een scherp mesje achternazitten, zie je er niks van." Een gedenkwaardig motto, dat al bijna mijn hele leven met me meegaat.

Oom was huisschilder, en kon ook voor ons behangen. Ik keek hem op de vingers, en zag hoe dat ging, behangen. Later werd het papier luxueuzer, dat maakte het gemakkelijker. Maar ook leerde ik dat het scheuren van een papierbaan geen ernstig probleem hoefde te zijn. Hij scheurde simpelweg nog een randje eraf, het papier dan naar de achterkant wegtrekkend.

Bovenstuk zowel als afgescheurde deel behandelde hij zo. Zo bleef de geverfde buitenkant over, zonder harde randjes. Bovenkant verder plakken op de muur, dan de onderkant er overheen. Van de overgang was nagenoeg niets meer te zien. Onnodig om een nieuwe baan te nemen. De ramp was afgewend. Toen hij mijn kritische bik zag, sprak hij zijn gedenkwaardige woorden over dat scherpe mes. Later kwam de piano voor die muur te staan, dus hij had helemaal gelijk..

Zijn pragmatisme heeft me reuze geholpen bij de kluswerkzaamheden in mijn latere leven. En nu staan er weer twee vaklieden in onze tuin. Ze zetten een nieuw nu hardhouten balkonhek in elkaar, zodat het straks door de schilders kan worden afgewerkt. Ja heus, er komen schilders. Dit is niet een huis dat je door je vrouw-op-leeftijd nog zelf onderhanden laat nemen, zodoende. Ze had voor haar verjaardag een leuning voor de buitentrap gevraagd, maar dit vindt ze vast ook wel leuk. 

En wat die wolf betreft: nu is voor 98 procent zeker dat het er een was. Een jonge wolvin zelfs. Het wachten is nog even op de DNA-uitslag. En Nu.nl meldt zojuist: "VVD en PvdA oneens over terugkeer wolf". Ze is dood hoor, jongens. Geef Roodkapje anders maar een scherp mesje mee, als ze thuiszorg aan oma gaat verlenen.