donderdag 18 juli 2013

servicenummer


Nul-een, weer hebben de voetballende meisjes verloren. Nu liggen ze uit het EK-toernooi, gewipt door IJsland. Volgende keer beter maar weer, net als de jongens. En nog maar eens goed oefenen met de schoten op het doel. Ook in de Tour de France zit het ons niet mee, Mollema is twee plaatsen gezakt en de Alpe d'Huez moet vandaag nog anderhalf keer langs komen. En straks gaat mijn pensioen ook weer omlaag.

Dat geld heb ik nu al hard nodig voor de Belastingdienst, dik twee maanden moet ik opzij leggen en gepensioneerd zijn, wil ik de aanslag kunnen opbrengen. Mijn betaling en hun aanmaning hebben elkaar gekruist, dit jaar. Als je daar over wilt bellen, krijg je een telefooncomputer aan de lijn die is afgericht op het vragen naar je burgerservicenummer. Maar ik ben geen nummer, ik wil een mens spreken. Barst dan maar, computer. En barst dan ook maar, Belastingdienst. Die dat kruisen niet eens beleefd als mogelijkheid opperde in het boze briefje dat hij stuurde, maar er blind van uitgaat dat je niet wilt betalen zonder dreiging met boetes. Onbeschoft stelletje.

De voormalige giro - nog wel met een menselijke stem sprekend, als je de serviceafdeling belt - sloot niet uit dat de betaling, wel degelijk gedaan, niet bij de overzenuwde inspecteurs is aangekomen. Maar dat zien we dàn weer wel. Ik lust ze rauw. Moeten ze de Knorriekrant maar lezen.

Vandaag is er gelukkig ook beter nieuws. Zoals dat Mandela vandaag zijn vijfennegentigste verjaardag laat vieren, met zeventig minuten vrijwilligerswerk per persoon want net zoveel in jaren had hij gestreden voor het om zeep helpen van de Apartheid. Het schijnt weer iets beter met zijn longontsteking te gaan. En Knorrie en haar man vieren de 38-ste verjaardag van hun huwelijk. Noodweer, die ochtend. Nu een stralende dag, ook een soort van noodweer. En de schilder is bezig aan zijn tweede dag. Een linkse ondernemer, weten we inmiddels. Zijn vrouw is jarig, ook vandaag. Tenslotte eveneens op deze bijzondere dag, vieren twee Dubbeleneushoornvogels feest, omdat ze zelfs al veertig jaar bij elkaar zijn. Ze doen dat met fruitslinger en meelwormdispenser. Heerlijk. Ik kijk nu al uit naar ons eigen feestmaal.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten