Eigenaardig, zoals dat zit met veiligheid. Ons eigen kind was bijna twee toen het in de nieuwbouwwoning die we aan het behangen waren de kale trap had beklommen op zoek naar moeder. Die zag de handjes net bovenkomen, toen ze alweer verdwenen. Hopelijk schoof het kind in buikschuif naar beneden, maar een geschaafd bolletje was toch het resultaat want aan het eind van de trap wachtte hardvochtig beton..Bóns.
Nog geen tijd gehad voor een traphekje, maar later is het er toch ook niet gekomen. Tegen de tijd dat het andere kind in het trapgat verdween terwijl het spookje aan het spelen was met een sloop over het hoofd, was het al een veel te grote puber, en zou zo'n hekje niet meer geholpen hebben. Ook onze kleinkinderen werden in hun huis niet op die manier beveiligd tegen een val naar de begane grond. Wel waren er hindernissen aangebracht naar de keukenchemicaliën en de ouderlijke slaapkamer, die in open verbinding staat met de woonkamer. Ze zijn nu weg, wat het inruimen van bijvoorbeeld de afwasmachine gelukkig aanzienlijk vergemakkelijkt. Dat was namelijk altijd even een puzzel. Moest het hekje open staan of dicht zijn? Moesten er nog tanden worden gepoetst of naar de wc worden gegaan? Logistieke problemen van de eerste orde.
Nu geven de kinderen ons veiligheidsadviezen, maar meer op het terrein van de internetveiligheid. Kan je nog wel met goed fatsoen op vakantie, als je een dagelijks blogkrantje onderhoudt? Nee natuurlijk, maar misschien komt dat Knorrie wel zo goed uit. Ze vindt het heerlijk hier, in die buurt waarin brievenbussen nog niet met een sleuteltje tegen meelezers hoeven te worden verdedigd. Heel bijzonder, om zo je koopcontract te ontvangen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten