geen bluf

Tot frustratie van mijn Zeeuwse echtgenoot heb ik geen hoge dunk van het dichtvermogen van Blof en houd ik hem daarvoor medeverantwoordelijk. Op zijn beurt waardeert hij weer niet wat ik aan eigen variaties laat horen over de Zeeuwse kust, waar heel onbewust, nooit uitgerust, op  geld belust, iedereen meekrap lust. Bij hem komt dan spontaan een rijmregel over moordlust naar boven, gek genoeg.

Van de week kreeg ik van iemand met Zeeuwse maar ook voldoende Haagse genen (wat een manier om je dochter te omschrijven) het advies maar eens naar Maaike Ouboter te zoeken op You Tube, en haar liedje voor de singer-songwriter tv-serie van Giel Beelen te beluisteren. Door een vreemd toeval had ik net als zij van de uitzending zelf alleen maar een heel klein stukje gezien. De laatste akkoorden, en geroerde juryleden. Apart mooi, ook zo al.
Op advies van een dochter die zelf zonder moeder door het leven moet, hebben mijn dochter en haar moeder de hele tekst nu op zich laten inwerken. Puur, mooi gezongen, echte taal. En dat zo helemaal alleen gemaakt. Zo totaal zonder bluf. Heel geschikt ook bij ander verlies.