Als ik me niet vergis is Ajax wederom voetbalkampioen geworden. Een merkwaardig fenomeen. Dat zich al 32 keer heeft voorgedaan. Dit keer hebben tien spelers 33 keer negentig minuten per wedstrijd achter de bal aan gerend. Daar hadden ze een heel jaar de tijd voor. De bedoeling is goals te maken of te voorkomen. De elfde speler is speciaal met dat laatste belast, en mag topfit op de doellijn blijven staan.
Als het gelukt is mogen de spelers hun trainer in het zwembad gooien. De fans breken omdat het juist niet mag het Leidseplein af. De media denken dat we het allemaal willen horen en zien, en nog eens en nog eens. Kennelijk is iedereen enorm blij dat er gewonnen is. Wie had dat nou kunnen denken. Nou, ik bijvoorbeeld. Voetbal, ook daarbij draait het allemaal om geld. Met geld kan je spelers kopen, desnoods bij de tegenpartij. Ach, wat had Theo Janssen spijt dat hij bij Vitesse was weggegaan. Ook die club is inmiddels in handen van een man met geld. De Arnhemmers hadden dit jaar Bony, dus worden vierde.
Nou hoor ik net bezweren dat de trainer van de Amsterdammers, Frank de Boer, helemaal niet arrogant is. Jammer genoeg is hij dan wel de enige, stel ik vast. Hij komt ook helemaal niet uit Amsterdam. Misschien weet hij niet hoe het moet. Het mag, nu we het daar toch over hebben, best verbazen dat de rest zich verbeeldt wél arrogant te kunnen zijn. Zoveel echte Amsterdammers zijn er immers niet. Nagenoeg allemaal import, uit eigen land of van ver daar buiten. Zelfs in het veld staan maar weinig echte Amsterdammers, waar de echte Amsterdammers trots op kunnen zijn.
Bestuurlijk heb ik met de Amsterdamse arrogantie veel te maken gehad. Voor overleg met de regio (ook Haarlem!) hadden/hebben ze weinig tijd. "Bestuurlijke drukte", het excuus om niet te komen, en wel steeds grotere landsdelen te willen optuigen. Ooit ging ik met de Amsterdammer en de andere collega's uit de regio over de veerponten over het Amsterdam-Noordzeekanaal. De man uit Amsterdam liet het juridisch gevecht over het eeuwigdurend open en voor fietsers en voetgangers onbetaald houden ervan, rustig aan ons over.
Wel overlegde hij buiten ons overleg om met Rijkswaterstaat over overname van de ponten door Amsterdam. Alsof de pontgemeenten niet allemaal ook lid waren van wat Amsterdam had opgezet; het regionaal havenoverleg. De wethouder die op eigen houtje had geopereerd, vertrok later naar het tijdelijk burgemeesterschap van een kleine gemeente. Zijn voorganger was net in Haarlem benoemd. De opvolger geniet inmiddels van zijn bestuurlijke rust, in het bedrijfsleven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten