De vakanties zijn voorbij. Dat valt het beste te zien aan de televisiepresentatoren. Die zijn er weer, ze blijken hun tijd te hebben gestoken in het zich laten roosteren in de zon. Het is werkelijk geen gezicht.
Topsalarissen beuren ze, voor driekwart jaar werk. Want er schijnt geen geld te zijn voor een jaar lang programma's maken. wat zo fijn zou zijn voor de mensen die afgekeurd of afgedankt of overjarig thuis zitten. De categorieën die hooguit twee weken maar meestal nog minder lang van honk kunnen zijn omdat ze daar geen geld voor hebben. De kijkers die het zo'n beetje sinds mei moeten doen met herhalingen. Terwijl de beroeps-aanbieders van verstrooiing noodgedwongen nutteloos achterover liggen op ver weg gelegen warme stranden, en straks ook nog zullen moeten verzuimen om behandeld te kunnen worden door hun huidchirurg. Voor meer dan de "nieuwe wangetjes".van Marijke Hellwegen, begrijpen we.
Maar de grootste schrik was de terugkeer in beeld van Ronald Plasterk. Hij had zijn reces gebruikt voor het laten staan van zijn baard. Eerst dacht ik nog dat er een ayatollah in ons parlement werd rondgeleid, of dat er iemand was uitgenodigd voor de commissie-stiekem die absoluut niet herkend wilde worden; maar met gevoel voor humor voor een vermomming had gekozen die moeiteloos nieuwe berichten over loslopende wilde oude wolven in de wereld zou helpen. Maar nee, het was een minister! Een voormalig wetenschapper, die zijn proefschrift had gewijd aan de genetica van de platworm, en nu uit alle macht probeert om het aantal gemeenten en provincies te verminderen. Dat zijn Binnenlandse Zaken, dus dit jaar geen buitenland voor hem. Om zeker te zijn dat hij niet bruin zou worden, heeft hij zijn baard maar laten staan. Die kan er nu wel weer af, hoor. De zomer ligt achter ons.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten