Nog een half jaartje dakgoten repareren, raadt de minister van financiën ons vanmorgen aan. Daarna gaat de BTW weer omhoog dus als we de bouw nog willen stimuleren moeten we het nú doen. Nu Dijsselbloem het zegt, op de rekening van de schilders kwam een post voor waarover maar zes procent BTW werd geheven. Een belastingmeevaller!
Zelden zijn zulke meevallers ons deel. Toen we voor ons beginnende huishouden een huis zochten waren de prijzen laag, maar de banken streng. En de rente steeg tot astronomische hoogten. Nog maar even doorsparen dus. Tegen de tijd dat we met die reserve de vraagprijzen uit het begin van onze zoektocht contant op tafel hadden kunnen leggen waren de prijzen een keer of vijf over de kop gegaan. Maar als "eigen geld" was het toen in elk geval genoeg om met de bank te kunnen gaan praten over een hypotheek. Des te gretiger waren ze, omdat het nu om nieuwbouw ging, met rijkspremie.
In de hoogte van de premies was net het mes gezet, ook toen groeiden de bomen al niet meer tot in de hemel. Maar we kregen toch nog tienduizend gulden mee. Een steuntje van de samenleving voor jonge starters, ruimschoots gecompenseerd door de stijging van de bouwkosten. Zo waren er bungalowbewoners wier protest gesmoord moest worden. Er zou een gemeenschapsvoorziening komen waarvoor we allemaal nog vijfhonderd gulden moesten inleggen. (Nooit meer wat van gehoord hoor.)
Arbeidsloon en materiaalkosten rezen de pan uit. Op tekening versoberde het gebodene. Kamertje eraf, minder isolatie, minder kranen, geen deur naar het balkon, balkon niet beloopbaar. Dat gebeurde allemaal tijdens het proces van plannenmaken en inspraak. Ook daarin sneden de deelnemers de franje er af. Géén gekantelde ramen in de nok, want die ken je niet lappen, en wél de auto voor de deur, anders moet je zo sjouwen met de boodschappen. De kinderen gaan maar ergens anders spelen.
Toen het dan eindelijk zo ver was, haalde iedereen in alle 135 huizen meteen de wastafel uit de ouderlijke slaapkamer weer weg, want anders kon je niet langs het bed. Geadviseerd was er wel eerst even een foto van te maken (rolletje in toestel, rolletje volschieten, rolletje naar de winkel in Haarlem, na een weekje weer naar Haarlem, de foto's ophalen) om te bewijzen dat dit stukje sanitair bij de oplevering aanwezig was geweest. Anders kon de overheid bij haar inspectie besluiten dat het recht op de subsidie verspeeld was. En reken maar dat die toen nog bouwvoorschriften had, en geld voor toezicht.
Het toenemend vliegverkeer maakte dat er later alsnog geïsoleerd moest worden. Dat werd een project waarvoor ze twee keer zijn langsgekomen en waardoor we het fenomeen suskast hebben leren kennen. Een ventilatiezigzagsysteem voor je slaapkamer dat lucht wel en geluid niet doorliet. De latere bakken waren kleiner dan de eerste, maar beter, zeiden ze, de ontwikkelingen hadden tot ons geluk niet stilgestaan. Dat geloofden we totdat we zagen dat ze van oudere datum waren.
Er kwam dubbel glas, zij het niet in de zolderkamer. Wel werd het ventilatieraampje in de slaapkamer vervangen. Dat was een simpel, inmiddels kromgetrokken paneeltje van meubelplaat. Het werd vervangen door precies zo'n paneeltje, nog niet krom. De klamp en de scharnieren keerden terug. Frisse lucht in eigen hand, wat moet een mens ook met die suskasten! Maar ach, wat is er in die jaren lekker verdiend in de bouw. De tegenvallers van de bouwfraude en de bankencrisis moesten nog komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten