oranjeparty

Begonnen we net te wennen aan het idee dat we op Koningsdag met ons allen een feestlied zouden zingen, heeft de componist besloten zijn geesteskind weer van de lessenaars te halen. Daar staan we dan. Om de eerste regel aan te halen die ik net in mijn hoofd had gestampt.

Het is ook zuur, de volkse verwensingen naar het hoofd geslingerd te krijgen van al die Hollanders die denken dat ze talent hebben, kunnen zingen, dansen, bungyjumpen en voetballen. Allemaal niet waar natuurlijk, maar aan zelfoverschatting lijden we graag. Componist Ewbank incluis, moeten we toch vrezen. Hij is er helemaal klaar mee, zegt hij., tot op het bot beledigd. Had hij nog zo zijn best gedaan op de melodie, beticht Nederland hem van plagiaat. Heeft Daphne Deckers nog zo op de tekst zitten broeden, vinden we die ook helemaal niks.

Zo dreigt de oranjeparty compleet in het water te vallen. Het enige lichtpuntje is dat er nog republikeinen schijnen te zijn die naar de dam willen. En misschien hebben we nog tijd al die andere, nooit gebruikte, coupletten van het Wilhelmus af te stoffen en in te studeren. Kunnen we alsnog jubelen van vreugd.