Zelfs de Vroege Vogels blijven binnen, vandaag. De regen komt met bakken naar beneden. Eigenlijk moeten ze buiten naar spinnenwebben zoeken, maar binnen is het droger. Herfst!
Ook in huis spinnen genoeg. Angst ervoor is me niet bijgebracht, mijn moeder nam ze - Cor-daad, zogezegd - gevangen in het kommetje van haar hand en zette ze liefdevol maar resoluut de deur uit. Ging het zo ook maar met de spinsels in onze hoofden. Al jaren zijn we nu in de ban van een depressie, die maar niet over wil gaan. Ook het toneelstukje van afgelopen vrijdag doet daar niet aan af
Er was wekenlang vergaderen aan vooraf gegaan, vaak tot diep in de nacht. Zo ernstig is de crisis, dat de oppositie in ons land de twee regeringspartijen moest redden. Dat hebben ze kennelijk vrijdagmiddag net voor het weelend voor elkaar gekregen. Door zich te verzetten tegen de zes miljard aan bezuinigingen. Het moest anders. Als ik het nog snap wordt er nog steeds zes miljard bezuinigd, maar iets minder op onderwijs en kinderopvang en wat meer op auto's. Daardoor komen er zowaar vijftigduizend banen bij.
Mooi toch? Alle nog deelnemende partijen blij. Grote opluchting trekt het land door, zelfs peilingen hervinden plotseling weer een stijgende lijn. Tuurlijk, er zijn nog kritische oppositiepartijen over die een hertelling eisen, en er is nog een vakbond geschoffeerd over de verslechtering van het ontslagrecht die er toch versneld moet komen want zoals iedereen weet: ondernemers hebben pas personeel nodig als ze het kunnen ontslaan.
Maar is de feestvreugde wel zo bestendig? Die spinnenwebben van argwaan in ons brein, deze keer blijven ze wel erg lang hangen. Bij de vorige crisissen die ik heb meegemaakt losten ze vanzelf op. Opeens was dan het economisch tij weer gekeerd, en gingen de Nederlandse groeicijfers weer omhoog. Kregen we er met ons allen weer vertrouwen in. Gewoon weer zo ver mogelijk weg met vakantie, en een nieuw autootje kon er ook weer van af teneinde de buren de ogen uit te steken.
Maar nu blijft de scepsis hangen. Het financiële stelsel is immers als schuldige aangewezen en onveranderd gebleven. Sterker nog: de banken doen alleen maar méér alsof onze centen hun centen zijn, waar we niet aan mogen komen om iets leuks te kunnen gaan doen. Zoals investeren in bedrijfsversterking, of verhogen van de levensvreugde. De banken zijn nog steeds verlamd van schrik. Zolang dat niet overgaat, is de crisis nog niet achter de rug. Maatregelen tegen herhaling, die heb ik ook nog nergens gezien. Het stormseizoen is nog niet voorbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten