donderdag 10 oktober 2013

geen speld tussen

Moeizaam klautert de oude man de bus in. Hulpvaardig maakt een jonge vrouw plaats voor hem zodat hij niet verder hoeft te strompelen en de bus weer kan gaan rijden.

In deze regio nemen ze de tijd tot iedereen veilig zit. De survival of the fittest telt hier niet voor de gebruikers van het openbaar vervoer, maar je voelt je wel meteen oud as ze zo voorzichtig met je omspringen. In het westen mag je alleen een volgende keer nog mee als je de rit zonder heupfractuur overleeft.

De man installeert zich en begint dan grondig zijn hart te luchten. Tegenover mij, want ik zit in de andere rij schuin tegenover hem en ben de enige die hij kan bedoelen. Misschien kende de jionge vrouw hem, in elk geval was ze veiligheidshalve voorbij de uitgang op een vrije plek gaan zitten zodat ze geen verdere zaken met hem hoefde te doen.

Hij hoefde maar een paar halten mee maar zag in die korte tijd kans Rutte tot op de grond toe af te kraken als grote babbelaar, de Europarlementariërs als grote graaiers neer te zetten, en het sociaal stelsel, de gezondheidszorg en de verzorgingsstaat failliet te verklaren. Maar ik begreep dat hij het helemaal door had: terwijl de belastingen daalden, schoot er niets meer voor ons bejaarden over. Voortaan moesten we alles zelf betalen, terwijl onze AOW en de koopkracht alleen maar achteruit kachelden. Een fijne dag nog, verder!

Ik kon hem alleen maar hetzelfde toewensen, andere spelden heb ik er niet tussen gekregen. Voortaan maar weer gewoon teruglopen van de prikpoli, dat is veiliger.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten