fijne verjaardag

"Mag ik die dan houden?! Blij verbaasd snapt mijn kleinzoon pas aan het eind van de dag dat de speelgoedkoffer waarin oma en opa zijn aanvullende treinrails hebben aangevoerd niet met ons mee zal gaan, maar ook voor hem is.

Hij gaat meteen aan het werk om hem te vullen met spullen die straks mee moeten voor als hij weer eens op vakantie gaat. De rails, natuurlijk. De draaischijf, die er bij hoort. De houten hogesnelheidstrein. De nieuwe treinenboeken. En de Chuggingtontrein die oom Bertil heeft gegeven, en die wel heel toepasselijk "Arthur" heet. Maar die door de nieuwe eigenaar geen Arthur genoemd wordt, maar gedecideerd Seth. Wat pappa en opa er ook van zeggen, omdat ze medelijden hebben met oom, die zo zijn best heeft gedaan om een echte Arthur-trein te bemachtigen. Seth moet het zijn, vandaag. Bezorgd gaat pa nog even op internet na, of in het scala aan Thomas- en Chuggingtontreinen - Arthur kent ze allemaal -  misschien iets negatiefs beweerd wordt over het karakter van de trein Arthur, dan wel iets positiefs over een mogelijke Seth.

Behalve buitengewoon verslingerd aan het spoorwegwezen is onze kleinzoon ook verslaafd aan Franse kaas. Zozeer dat wij moesten vrezen dat hij geen hap van de pankoeken die hij als feestmaal had besteld, zou kunnen wegwerken. Dat bleek nog reuze mee te vallen. Handig genoeg ontkwam hij door zijn menukeuze aan het testen van zijn belofte om groente te gaan lusten zodra hij vier geworden zou zijn. Toch al in alle opzichten een bofkont: zijn schoolcarrière  begint met de herfstvakantie. Dat is pas een fijne verjaardag!