hooggeeerd publiek

Mijn jongste zwager mocht in zijn jonge jaren graag het fruitcorso naspelen. Volgens zijn oudste broer, met wie ik getrouwd ben, dus die geloof ik graag, imiteerde hij daarbij de ceremoniemeester met een speech vol overgave, die schijnt te hebben betaan uit het uitbundige: "En, dames en heren, èn, dames en heren, èn, dames en heren, èn, dames en..."  terwijl hij ondertussen een stoet dinky toys in optocht door de woonkamer duwde.

De kiem voor latere speeches met meer inhoud was gelegd, hij heeft daar min of meer zijn vak van gemaakt. Zo hopen wij ook dat onze kleindochter later begenadigde toespraken zal weten te houden.

Zij maakte haar debuut als tweejarige redenaar, met als haar podium het trappetje in onze achtertuin. Van daaraf hield zij een minutenlang betoog, waarvan ook nogal vaak "dames en heren" de enige goed thuis te brengen woorden waren. 

Het was een prachtig voorstelling. Nu is het wachten op haar eerste optreden vanuit het poppen-theater, dat ze van haar andere opa en oma voor haar
verjaardag heeft gekregen.

Als toetje nog een straatreclame, als het tenminste reclame is: damens in de aanbieding. Ze kosten maar een tientje.