Dat was een rustige zondag. Wij thuisblijvers hadden natuurlijk gelijk. Vanuit ons erkertje konden we voldoende zien van de inspanningen die in "de eerste Arnhemse triatlon voor teams" werden verricht.
Er reden geen bussen over onze straat, want daar moest per ploeg twee keer heen en terug over worden gefietst. Gelukzalige rust, behalve natuurlijk voor de deelnemes, die ook nog een eindje moesten zwemmen en een stukje hollen.
Onze heinneringen gingen terug naar de prestaties van onze oudste dochter, die ook eens zo'n evenement heeft afgewerkt. Ze werd derde bij de vrouwen en in haar leeftijdsklasse (jonger dan 18) bleek ze de beste.
Die prestatie werd geleverd in guur weer en in open water tussen de rietpollen, en trouwens ook op gewone fietsen, dus daar kunnen de mooiweerfietsers van gisteren met hun glitterpakjes en aerodynamische helmen niet aan tippen.
Ook haar zus, laten we dat hier eveneens in herinnering roepen, was in haar eerste officiële wedstrijd succesvol. Het beste meisje van de provincie bleken we geleverd te hebben. Ze moest er wel een helm bij op, maar dat heb je zo met schermen. Daar heb je bescherming bij nodig.
Toen het sportgebeuren klaar was, aten we de verjaardagsasperges en daarvoor kwam ook de schoolbeer weer over de vloer, die dit weekeinde wasmeegegeven door school om bij onze kleinzoon te logeren opdat zijn ouders er een leuk logboek graag met leuke foto's over konden inleveren. (Vroeger kwamen leerkrachten nog gewoon op huisbezoek, nu maken ze het zich gemakkelijk en laten jou het werk doen in je vrije weekend.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten