de smaak van het verleden

Vannacht hebben de fruitkwekers in ons land onrustig geslapen, want er dreigde nog flinke nachtvorst. Bloesem noch vruchtbeginselen mochten stukvriezen, Anders straks niet gnoeg kersen en appels. 

Op tijd natsproeien kan dan de ergste schade voorkomen. Al denk ik: hoe minder appels,hoe hoger de prijs, maar deze logica - waarbij je toch ook veel minder werk hebt aan het binnenhalen van de oogst - werkt in deze branche kennelijk niet. 

Gisteren hebben we ons na het uitzwaaien van de expert nog even langs alle bloesem naar de landbouwwinkel begeven, en onszelf getracteerd op wat de smakelijkste spinazie aller tijden bleek te zijn. Was geheel nog niet in ijswater voorgespoeld, zoals de supermarkt luiaards en mensen zonder tijd probeert te verlokken. Stevig. Smaak. Heerlijk.

Gewoon puur natuur en zanderig dus, echte kweek. Alleen de stekelige zaadjes, die we ons uit onze kinderjaren herinnerden, die kwamen uit ons voorraadje niet te voorschijn. Mmmmmmmm!

Daarna onze nieuwe tv-verbindingenmaar eens geprobeerd. Nee maar: Nelleke van der Kroft bejubelt Kloetinge, in een stokoud filmpje. Ze heeft er haar wortels liggen. De Vaate, de openbare drenkplaats voor het vee, is haar lievelingsplekje - zoals ook wij het altijd opnemen in onze route naar de bolussen van Bakker Boer. Zuid-Bevelandse klederdracht laat ze zien, en bloedstollend grote bloedkoralen. De volgende bijdrage over mooie plekjes komt ook al uit Zeeland. Het Goese Sas, waar je had kunnen leren zwemmen als je niet, zoals mijn eigen Zeeuw, gespijbeld had met je vriendje dat daar ook al niet van hield. Tenslotte: beelden uit Haamstede, van het kasteel en de mooie natuur er omheen. Overgedragen aan Natuurmonumenten, zodat ook natuurgids Tante W. er haar reputatie als vrijiligster van het jaar kon opbouwen.

Tv Nostalgia kunnen we dus óók ontvangen. Na afloop een huisconcert op de piano, het Zeeuwse Volkslied was best wel herkenbaar.