zaterdag 21 december 2013

luctor et emergo

WapenJe brengt je kerstpakket naar de post. Drie dagen later wordt het bezorgd. Maar wat nu zo verwonderlijk is: het heeft een reis afgelegd die van het achtereind van Tsjechië naar ons bultje heeft geleid. Zelfs met je eigen auto
red je dat nauwelijks. Brieven uit Nederland doen er soms langer over.

In het plaatsje van de afzender wonen nog geen drieduizend inwoners Ze voeren een gemeentewapen dat onze huisgenoot met Zeeuwse wortels zeker zal charmeren. Hoewel omringd door bergen lijken ook de Tsjechen zich te hebben laten inspireren door het "luctor et emergo" dat zo karakteristiek is voor de Zeeuwen.

Het sms-je om de goede ontvangst te bevestigen wordt beantwoord met een snelheid die bewijst dat de moderne media ook daarginds geheel zijn ingeburgerd. Een paar jaar geleden waren we voor het laatst in het land, en zagen we hoe de mobieltjes ook  daar de markt gingen veroveren. Op elke straathoek waren de aanbieders actief en de geïnteresseerden gretig.

Toen ik er voor het eerst kwam hadden de Russen in Tsjechië net orde op zaken gesteld, een ingreep die gepaard ging met het plegen van enig achterstallig onderhoud. De stoomtrein deed nog dienst, er was (wc-)papierschaarste, en ook overigens waren er nauwelijks voorraden in de weinige winkels. Maar de ontvangst was hartelijk en het programma voor de Europese deelnemers aan de werkweek op een grote collectieve boerderij heel interessant.

In het grote pand had elk inwonend gezin de beschikking over één kamer. Met één ervan ontstond een wel verre maar goede band, die voortduurt tot op de dag van vandaag, door de vader doorgegeven aan zijn dochter, en wij aan onze dochters. Dat alles tegen het decor van een staartje koude oorlog, de Praagse lente, het uiteen gaan van Slowakije en Tsjechië, en verbeterede persoonlijke omstandigheden. Zoals het zelf kunnen gaan bouwen van een huis, dat met de jaren ruimer werd. Bekroond door de mogelijkheid buiten de landsgrenzen te gaan, en ook zelf internationale ervaring op te doen, net zoals de vader dat in zijn eigen jonge jaren had voorgeleefd. Zijn vrouw was de stationschef, en dus ook een onmisbare schakel bij deze bijzondere contacten met hun kind en kleinkind.. ..  

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten