geen water, geen boten

In die Amsterdamse haven van ons is ook geeneens bluswater! Wat moet ik nu toch weer lachen om de radio. Is er brand vanmorgen, en heeft de brandweer problemen met het vinden van hun basismateriaal.

In die haven zijn namelijk ook al nauwelijks boten, weten de kenners. Ja, met de Sailmanifestaties, dan is het er druk. Eens in de vijf jaar komen de windjammers en met name de Krusenstern of de Amerigo Vespucci en dat trekt weer pleziervaarders aan. Een stuk of achtduizend vaartuigen krioelen dan een paar dagen door elkaar, een feest voor de scheepslui aan wal. Zoveel boten komen er normaal gesproken anders in een heel jaar langs. Gemiddeld 22 per dag. Daar is echt wel een megasluis voor nodig, bedoel ik maar.

Maar goed. Nog even die brand. Vanmorgen zijn pakweg twaalf, vijftien kleinere loodsen in vlammen opgegaan, vertelt de brandweer. Ze stonden niet aan de kade, maar wel te dicht op elkaar en daardoor konden de blussers er niet goed bij. En als bij mirakel zijn er ook nu weer geen gevaarlijke stoffen vrijgekomen. 

Zou het hetzelfde buurtje geweest zijn als waar Heineken en Doderer vastgezeten hebben? Zulke kostbare opslag was een unicum voor de haven. Latere loodsen kwamen veel verder uit elkaar te liggen, ook al lag er weinig tot niets in, of hoogstens wat bergen cacao in afwachting van een betere marktprijs. Dat spul is als het moet jaren houdbaar  Tenzij ook daar de brand in vloog. Akelige smurrie, die heel lang bleef nabranden.

 

Maar als omlijsting van dit nieuws op de radio fungeert minister Asscher, die heeft bedacht hoe ieders afstand tot de arbeidsmarkt - oud, gehandicapt, in de war of wat er maar scheelt - kan worden opgelost door de werkgevers te dwingen of desnoods met een handje geld te paaien. "Het zal niet gemakkelijk zijn," zegt hij er vast bij.

De verslaggeefster komt dan nog even terug op wat - ik moet het aannemen - in de Telegraaf - heeft gestaan. Een snoeiharde aanval op de minister. Want hij had op 11 november met zijn kinderen Sint Maarten gelopen! De kantjes er dus af! Schande, schande, sprak de krant ervan. (Als de minister juist niet had meegelopen was dat natuurlijk wel nog veel erger geweest.) Er kwamen, geprezen zij de Hollandse nuchterheid, reacties op binnen die niet meteen de kop eisten van deze socialistische uitvreter. Zelfs de Telegraaflezers gunden zelfs hem of in elk geval zijn kinderen hun quality-momentje en prezen hem voor zijn vaderlijke inzet.

Waarom zou je zo'n vunzige krant eigenlijk niet gewoon eens opzeggen?