in de boot genomen

Heen en weer, heen en weer, de boot is vol. Drs.P. heeft ons weer eens amusement geboden met zijn prachtlied "De  Veerboot". Een paar uur later kwam de ferry uit Newcastle in de problemen. Vuur, expres of per ongeluk, maakte dat zes rookslachtoffers per helikopter van boord moesten worden opgehaald voor een behandeling in het ziekenhuis. De boot moest ook terug. IJmuiden is niet meer bereikt.

 

Nog voor de winkel dicht was zijn de niet verkochte kerstbomen

"geruimd" en is de berg al uitgevallen dennennaalden energiek

bij elkaar geveegd. Over tot de orde van de dag, Kerstmis

hoefde alleen nog even gevierd te worden.



Het is een verbinding die we vaak hebben benut. Wilden we liever naar Scandinavië, dan was dat een klusje voor de  Thorlijn zolang die nog bestond. Die vertrok vanuit het Amsterdamse havengebied, en dan tufte je de eerste uren door het Noordzeekanaal voordat je in de sluizen van IJmuiden geschut kon worden. Het verlengde je reis met een uur of drie.

De rederij prefereerde uiteindelijk een minder bewerkelijke aanlegplek vóór de sluizen, dit tot grote verontwaardiging van de Amsterdammers die een prestigieuze klant zagen vertrekken. Dat gebeurde juist in de tijd waarin Amsterdam had besloten ook de havens van Beverwijk, Velsen en Zaanstad tot haar havengebied te rekenen. Samen zouden ze meer voorstellen. Dan was de "Amsterdamse" haven opeens de vijfde in grootte van Noord-West Europa, of zoals dat in maritieme kringen werd aangeduid: de "Hamburg-Le Havre-range". Meer omzet in Beverwijk straalde op Amsterdam af.

Het was een vermakelijk gezicht, die briesende Amsterdamse wethouder die het nieuwe brede havenoverleg moest voorzitten, te zien fulmineren tegen de nieuwe vrienden die de euvele moed hadden gehad de oeververbinding te hebben weggekaapt. Overduidelijk moest de nieuwe samenwerking nog erg wennen, althans voor de Amsterdammers. Wij raadsleden uit Haarlemmerliede konden getuige zijn, want onze gemeente was hoewel uiterst kritisch over de havenplannen, ook ingelijfd bij het Regionaal Havencomité. Om dat cachet te geven was ze aangewezen als gastvrouw.

Maar voor ons als gebruikers maakte het niets uit, of we nu rechtsaf naar de grote stad of linksaf richting zee reden. Een nachtje slapen en je kon in Noord-Engeland van boord, een dagje slapen en dommelen en je was in Zweden. Heerlijk.