wenswachtend

Pring!! De voordeurbel. Daar zal je de bejaardeninspectrice hebben, die namens de gemeente komt kijken hoe we er aan toe zijn. De bejaarde die haar besteld heeft hoort de bel niet, hij zit lekker in het zonnetje op het terras. Dus laat ik haar zelf maar binnen.

De meesten op onze leeftijd zullen zo'n consulente nog niet nodig hebben, maar ons journalisten- en politieke bloed bleek nog te kruipen. We wilden wel eens meemaken hoe zoiets gaat, een bemoeienis tot achter de voordeur. En we vielen heus wel in de termen, we zijn immers boven de 65. Arnhem heeft zijn zaakjes maar goed voor elkaar, dachten we nog.
 

Nederland straks afhanklijk van totale mantelzorg

Ze hielp ons al gauw uit de droom. Arnhem heeft haar en haar collega's juist wegbezuinigd, haar werk gaat stoppen per 1 januari. Tot dan konden de 15.000 bejaarde huishoudens eens per vier jaar een bezoekje aan huis verwachten. Een aflopende zaak. Daarvoor in de plaats komen, waarschijnlijk, maar niets is zeker in dit leven, regioteams waarbinnen allerlei vroeger zelfstandig opererende disciplines onder één dak gebracht worden. Alleen nog geschikt voor mensen die er zelf de weg naartoe weten te vinden. Of daar nog nader bericht over komt? Een nog niet te beantwoorden vraag.

Voorlopig maar rekenen op de totale mantelzorg, die overal het antwoord op moet gaan geven.
Onze dochter bijvoorbeeld gaat het maar druk krijgen, met haar vier (schoon-) ouders, gezin van drie kinderen, en een baan. Dat wordt nog een onverkwikkelijk gevecht om tijd en aandacht. We trekken nu a wit weg. 

En dat bij de berichten van de afgelopen twee dagen, over het verder plukken van de bejaarden. Meer belasting en meer zorgpremie zullen ze moeten betalen, en minder toeslag ontvangen. Zijn ze tegen het einde onverhoopt de spankracht van de mantelzorg boven het hoofd gegroeid, dan is er ook nog eens geen zicht op een plek in het verzorgingstehuis. Ineens worden ze  in het nieuwe jargon "wenswachtenden". Want ze hebben eerst mogen aangeven in welk tehuis ze dan ht liefst terecht willen komen. Maar dat is vol. Dus hoe urgent je inmiddels ook bent, dan moet je nog gewoon lekker thuis blijven. Nog tienduizend wachtenden vóór u, helaas. Voorrang is er alleen voor de oudjes die moeten verkassen uit de tehuizen die gesloten worden.

We bedanken ons bezoek voor de folders die ons desondanks nog zoveel mogelijk moeten activeren. Daarna wensen we na het onvermijdelijk somber getoonzette maar prettig verlopen gesprek de adviseuse veel succes bij het zoeken van een nieuwe baan. En we wensen dat onszelf nog maar heel lang geen verhuisadvies te wachten moge staan.

.