Dap afwezig

 

De Astrid Lindgren van Kapelle was zols bekend Annie M.G. Schmidt. Zij heeft Nederland stout gemaakt, wordt wel beweerd.. Ik lees nu af en toe een stukje uit de brievenbundel van de gevierde kinderboekenschrijfster, en zoals vaker wanneer je in het verleden kunt terug kijken, valt het niet mee. 

Ze is bibliothecaresse aan het worden, en over haar wederwaardigheden in de crisisjaren '30 schrijft ze brave briefjes aan haar moeder. Nog niets te merken van de bevrijdende opstandigheid uit haar latere leven. Ze doet zelf net zo hard mee aan het gezapige leven waar ze zich in licht schampere bewoordingen over uit. Zalando bestond toen nog niet, maar aan haar moeder vraagt ze om de haverklap nazendingen te verzorgen van kledingstukken die ze nog niet had meegenomen toen ze op kamers ging wonen. Ook geld bereikt haar langs deze postale weg, want als volontair had je wel werk, maar geen inkomen. Verder beklaagt ze zich over het kabaal dat de volkswijk in de leeszaal maakt en haar schele hoofdpijn bezorgt. Het klinkt allemaal maar zurig.

In haar latere leven schreef ze het veel vrolijker Dikkertje Dap. Maar "Wim is Weg", het Gouden Boekje dat net weer is herdrukt, was wel aan haar toegeschreven maar blijkt een andere auteur te hebben. De nabestaanden hebben dat laten rechtzetten. De giraffe is omdat Dikkertje weer naar school moest maar een kuiertje gaan maken. Ik zag hem aarzelen, voordat hij voorbij de versperring van palen durfde te stappen, om zo het parkgedeelte van de rinocerossen binnen te kunnen komen. Daar lonkte een hooggehangen voorraad hooi. Hij had het rijk alleen, en genoot. Morgen komt hij daar weer, zonder trap.