VPRO dumpt kinderhoekje

Onderzoekt alles, en behoudt het goede. Was dat maar zo. .Vandaag hoor ik, dat de VPRO (vroeger nog V.P.R.O, maar met die verandering kon ik nog leven) nu ook al afscheid gaat nemen van "Achterwerk". 

Nog veel vroeger heette dat de Wikkel. Die zat als adresbandje om het omroepblad van de vroeger nog zo vrijzinnig-protestantse omroep. De op het adres na witte wikkel was van binnen bedrukt met tekst speciaal op de kinderen gericht. Toen het adresbandje niet meer nodig was, omdat een machine je naam en adres op je gids kon printen, promoveerde het kinderhoekje naar de laatste pagina's van het blad. "Achterwerk" werd de ingezonden brievenrubriek, waarin kinderen van allerlei leeftijden elkaar hun hartsgeheimen toevertrouwden en zo nodig goede raad gaven. Op niets rustte een taboe. 

Weg er nu mee, de sociale media vullen het gat op. De televisievariant is al jaren geleden geschrapt, want ook bij de programma's wordt al decennia bezuinigd. Maar ook dat "Achterwerk in de Kast" heeft veel onvergetelijks gebracht. Ook op de school van onze kinderen kwam de ploeg met de soort van poppenkast met de bordeauxrode gordijntjes opnamen maken in de gymzaal. Dochter en vriendin, toen net een paar keer naar de muziekschool geweest, speelden in hun bijdrage samen "Kortjakje". De een op viool, de ander was voor de gitaar gevallen. Theo en Thea namen het fragment op in hun Oudejaarsquiz, dat ook nog. Ook zij worden node gemist.