Hoe koninklijk ook, het is maar stil in de Zoo als we er op woensdagmiddag rondlopen.. Qua mensen, dan.
De dieren maken juist extra lawaai. De apen communiceren luidruchtig, alsof ze tientallen vierkante kilometer oerwoud moeten overbruggen. Vreemde doordringende kalkoengeluiden in de safari lijken afkonstig van de daar parmantig rondstappende kraanvogel. Een dwaalgast, op zoek naar gezelschap? In de Bush ook al een nooit gehoorde samenspraak tussen vogels die hun rijk min of meer voor zich alleen hebben en zich eens lekker durven uit te leven. De publieke belangstelling is gering. Slechts één schoolklas komen we tegen, en een groepje minder validen die net als wij genieten van het mooie weer en de nu niet zo schuwe dieren.
Een capibaravader en -moedertje spelen gezinnetje met hun pasgeboren jong. Het kopje van hun kind in caviaformaat - zelf zijn ze zo groot als varkentjes - is nog net te zien tussen de twee ouders in. "U hebt een werkelijk prachtige direntuin," horen we een bezoekster tegen het Zoo-personeel zeggen. Die hebben wel even tijd om daarnaar te luisteren.
Capibaravader vind ik een mooi scrabblewoord!
BeantwoordenVerwijderen