buurtfeest

Wat zijn we toch een geluksvogels. Vandaag blijken we maar één handdruk verwijderd van de zus van een van de deelnemers aan "Heel Holland Bakt". Zelf had ze eigenlijk ook wel mee willen doen, maar haar broer had zich dus wel opgegeven. Voor ons heeft het het voordeel dat we kunnen meegenieten van haar kiwitaart. Gebakken om in vorm te zijn voor een nieuwe ronde, onze dochter was proefpersoon. Toch handig, als je elkaar kent van de school van je kinderen.

Ook wij worden zelfs af en toe enthousiast begroet als de oma en/of opa-van, als we deze middag over het buurtfestijn van de wijken Lombok en Heijnenoord lopen. We komen eerst al niet verder dan het tropische springkussen. Dit omdat onze kleinzoon daar al meteen zijn verloofde tegenkomt. 

Over haar hadden we al vernomen dat met haar niet te spotten valt. Zo'n kind dat haar moeder overlaadt met verwijten, als ze te ver moet lopen. "Maar je wil toch niet dat je kind, je eigen lieve kind, zere voeten krijgt? Dat wìl je toch niet?!?"  Ze gaat trouwen met onze kleinzoon, dat staat ook voor haar vast. Maar een datum is nog niet bepaald, "Daar moet ik nog met hem over overleggen," had ze haar moeder verteld. Ze hoefde hem ook niet nu al elke dag te zien trouwens. Want als ze trouwen, ziet ze hem nog vaak genoeg, verkondigde ze. Ondertussen is het nog allerminst zeker dat de wederzijdse ouders wel voor de trouwerij zouden worden uitgenodigd. Ze moeten er maar niet te vast op rekenen.

Tussen de kraampjes met overbodig geworden kinderspullen en huisraad troffen we ook de buurtbewoner-architekt aan, die zich de vader van onze kleinkinderen mag noemen.Hij is goed in nieuw- en verbouw en had ook een goede dag.

Ook  zijn derde kind kwam kijken, maar werd prompt voor politieke doeleinden misbruikt door de propagandisten van de Socialistische Partij.