wel degelijk Dap

Binnen vierentwintig uur na mijn vorige bericht stonden we totaal onvoorbereid oog in oog met de diepbeledigde Annie in eigen persoon.. 

Mijn Zeeuwse partner wilde weer op familiebezoek en was zich van geen kwaad bewust, hij leest de blogs niet eens  Zelf dacht hij trouwens dat de schrijfster uit Wemeldinge kwam. Toen hij daar geen horeca kon vinden en neerstreek bij hotel-café-restaurant "De Zwaan" in Kapelle hielp de placemat hem uit de droom.

Tegenover onze lunchplek hebben ze haar bejaarde kop op de stoep voor de kerk gezet. De gelijkenis is niet optimaal, maar er staat gelukkig een bordje bij. Haar eigen uitzicht wordt gevormd door weinig opwindende bedrijfspanden, maar achter haar is het mooi. Had ze naar rechts kunnen kijken, dan had ze de pastorie kunnen zien waarin zij haar eerste jaren doorbracht.

De placemat laat je - ze kàn het dus wel, dacht ik nog - genieten van haar beschrijving van de confrontatie tussen haar hond Tommie en een archetypre van een humeurige, kwijlende, scheefgebekte boxer. Als wij zelf een ommetje maken valt ons op dat de hele zijkant van het geboortehuis in bezit is genomen door de reclame van de meubelzaak die ernaast ligt, en die gold als hofleverancier van mijn schoonhouders.

  
Maar Dikkertje Dap vonden we ook terug in Kapelle.