"Meneer, wat bent u GEWELDIG goed zichtbaar!!" Je schrikt je toch te pletter als je hijgend en puffend per fiets de weg langs het station van Arnhem opklimt. Op zo'n compliment ben je niet voorbereid, zo in het donker terwijl je je net afvraagt welke wegversperringen je vanavond te wachten staan. Iedere keer weer nieuwe omleidingen en onverwachte opgravingen, het valt niet mee om je weg ongehavend te vinden.
Het fietspad houdt in elk geval resoluut op, want de renovatie is nog lang niet klaar. Maar op deze avond staat er ook nog een werkstudent voor het hekwerk in een opvallend rood werkpak met een felle lamp je te keuren op je eigen verlichting.
Een pluim en een presentje als je goed zit.
Een vermaning en een folder als het beter kan.
Auto's mogen tijdelijk alleen als eenrichtingsverkeer voorbijkomen. Dat is nu wel zo veilig. Wanr juist op deze plek werd ook al voor de verbouwing creatief gefietst. Er is een met verkeerslichten gereguleerde oversteek. Maar die probeer je te omzeilen. Dat kan door alvast tussen de voorbijrazende auto's over te steken, op allerlei informele plekken. Tweerichtingsverkeer daardoor op stukken die daar niet voor bedoeld zijn, en waarover ook voetgangers een weg naar de ingang van het station of juist daarvan weg proberen te vinden. Hachelijke situaties zijn vaak het gevolg. Maar gelukkig: op de fietslampjes is vandaag weer streng gecontroleerd. Koud werk, maar er kan van de verdiensten tenminste weer gestudeerd worden.
De scherpzinnige kijker neemt ondertussen waar, dat in het kantoorpand van Cito nog naarstig gewerkt wordt aan de toetsen die deze week aan de basisschoolleerlingen moeten worden voorgelegd. Opdat ook die straks werkstudenten kunnen worden. Of niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten