Er zat weer behoorlijk veel vreemde taal in het besprokene, vond ik. Vooral de "modus operandi" kwam nogal vaak voorbij. "Werkwijze" is natuurlijk ook helemaal geen goed woord, als het gaat over zoiets gewichtigs als onze veiligheidsdiensten. Over hun werkwijze mogen wij burgers niets weten, en ook de Kamerleden konden bij nader inzien niet worden ingelicht. Dat, hadden Plasterk en Hennis, die ieder over hun eigen dienst gaan, uiteindelijk samen besloten.
Daardoor was "Oom Roon" (de enige fans van Plasterk zitten nog bij PowNed, dat er zonder hem immers niet zou zijn geweest) niet bij machte zijn verkeerde informatie aan de wereld en de Kamer nog te herroepen toen hij inzag dat hij de Amerikanen ten onrechte beschuldigd had van het vergaren van 1,8 miljoen megadata. Dat bleek werk van onze eigen spionnenjagers te zijn. Rectificatie volgde dus niet. Ook al drukte dat zwaar op het geweten van de bewindsman. Wat had hij de Kamer graag verteld hoe het eigenlijk zat. Pas een dreigende rechtszaak hielp hem zich niet langer achter 'staatsbelang' te verschuilen. Toen kreeg de Kamer opeens het bericht dat ze nogal lang op een verkeerd been had gestaan. En nee, de Amerikanen waren echt niet boos geweest.
Omdat de man 'ruiterlijke excuses' aanbood voor zijn mislukte mediacampagne en plechtig beloofde nooit meer te speculeren maar de dingen alleen nog maar zéker te zullen weten, schaarden Christen Unie en Staatkundig Gereformeerde Partij zich niet achter de motie van D66, die wel medeondertekend werd door SP (hier Roemer bij Pechtold in beeld)
Zoals Sven de 1500 meter aan zich voorbij laat gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten