huisdierfestijn

"Als de vissen dood zijn, denk je dat ik dan een lieveheersbees mag?" Het is een bescheiden kinderwens, en voorlopig hoeft er nog geen antwoord op te komen, want de vissen van de kleinkinderen doen het al een jaar of vier heel aardig, al is er geloof ik onderweg wel minstens eentje ververst. Maar zo langzamerhand vinden ze wel, dat er in òns huis maar eens een hond moet komen.

De morele druk die op mijn tegenstribbelende huisgenoot wordt uitgeoefend, neemt steeds meer toe en wordt schier ondraaglijk. Bekend is bij mijn supporters dat ik zelf als kind een Airedale terrier kreeg. Nou, toevallig houdt de airedaleclub deze zondag dus een keuringsdag en ver weg is het ook niet, Heteren.

Zo komt het dat we mijn favoriete hondenmerk in gekloonde veelvoud aantreffen voor en in café-restaurant De Bongerd. Oude honden, jonge honden, vrouwtjes, mannetjes, babies, allemaal varianten op de Robin die zo'n trouwe makker was. Met dit verschil, dat het mes niet meer in de staarten gaat, tegenwoordig. Er kan gewoon gekwispeld worden, stompjes mogen niet meer.

Eén witte wolf ontwaren wij in de arena. Hij hoort bij mensen die uit Belgie zijn overgekomen. Over twee weken krijgen zij hun eerste Airedalepup, tot nog toe hadden ze het altijd bij witte wolven gehouden maar het is tijd voor iets nieuws, iets met wat meer karakter, vertellen ze later bij de koffie. Anderen horen zij uit over hun ervaringen met de Airedale. "Luisteren doet hij wel, maar met een omweg. Eerst nog even aan iets belangrijks snuffelen."

Wij kunnen hier samenvattend slechts spreken van louter lovende kritieken. Als ik al niet uit eigen ervaring wist dat het hier om een rustige en nobele hond gaat, dan merken we het wel aan de grote rust waarin de keuring verliep. 


Nauwelijks geblaf, hooguit wat beschaafd gekreun als avances gemaakt worden naar een lotgenoot. Vreselijk lief met kinderen, ook. Blijft rustig staan om zich te laten aaien, is bereid tot stoeien als je daar op uit bent. 

Wij horen over familierelaties in de diverse stambomen, en over pups die hun zindelijkheidstraining al achter de rug hebben voordat de fokker ze laat gaan. Voor je het weet hebben ze met drie woorden leren spreken. Zelfs mijn huisgenoot was onder de indruk. Misschien moeten we toch maar eens gaan sparen.