Hap Holland Hap

Zo ziet het er dus uit, dat Van Abbemuseum. De aanbouw, dan. Voor de ingang in de oudbouw moesten we er nog omheen, al weten we inmiddels dat je via het café achter het poortje ook een entree kunt vinden. 

Ja, we mogen met ons vrij reizenkaartje tegenwoordig ook op zaterdag in de trein.,dat kwam ons dus wel zo goed uit. Jammer natuurlijk dat je dan door "geplande" werkzaamheden tussen Den Bosch en Tilburg wel even de bus moet nemen. Deze keer vertelden ze er bij, waar we die konden vinden. Voordringen werd nu ook netjes met dranghekken voorkomen. Ik haalde er een vinger aan open, maar negeerde mijn inhalige echtgenoot die het opgeroepen bloed met een rechtszaak wilde beantwoorden. Voor straf reisden we op de terugweg over Venlo terug.

Maar toen hadden we dus al de nodige Eindhovense cultuur opgesnoven. Die rook onmiskenbaar naar een overmatig gebruik van frituurvet, vonden we. Wij maakten bij onze route door de binnenstad langs al die stankbronnen onder meer kennis met de zaak van Kees Kroket.

Die weet vast en zeker niet dat wij ons humeur al jaren op- krikken met de herinnering aan zijn collega-ondernemer Cor Kip, die juist zo enorm teleurgesteld was. 

Omdat maar zo weinig klanten waren ingegaan op zijn reclamecampagne. Die had moeten leiden tot omzetstijging, doordat zijn klanten uit de goedheid van hun hart de nood van de bejaarde medemens zouden hebben willen helpen lenigen door aanschaf bij hem van extra kippetjes om de berooide senioren eens fijn te verwennen.

Kees Kroket was deze zaterdagmiddag dicht, hij was ongetwijfeld druk bezig zijn voorraden voor maandag aan te vullen. Hap Holland Hap, namelijk. Niet zo goed voor de conditie van de supporters van PSV, nu even Nederland. Denk erom: niet wegspoelen door het riool, al dat vet.