langst gezeten

Een uitstapje naar het oude dorp. Voor het afscheid van de langstzittende gemeentesecretaris van het land. 

En toch heeft de man in al die tijd maar vier burgemeesters langs zien komen. Bijna een kwart eeuw alleen al ging op aan de eerste, die hem had aangesteld en destijds trouwens zelf de jongste burgemeester van het land was. In de advertentie was door het college strategisch ter sprake gebracht dat een ambtswoning met garage ter beschikking zou staan. Zelf bracht de sollicitant na verkenning ervan de vereiste capaciteiten en ervaring in. 

Acht van de tien jaar die volgden na het vertrek van IJsselmuiden naar Edam-Volendam  was sprake van louter vrouwen in het dagelijks bestuur. In die combinatie misstond de secretaris als enige man niet, dankzij zijn geschikte achternaam, toevallig Huisman. Die naam dan weer logenstraffend onderhield hij veel bezigheden buitenshuis. Waaronder die van voorzitter van D toen nog kommaatje 66 afdeling Haarlem en Omstreken, die zich ook ontfermd had over de vier leden uit onze gemeente. Een van de insiders prees de kundige wijze waarop de voorzitter met een lakonieke beminnelijke bestuurswijze de krioelende Haarlemse 'kruiwagens in de kikker' had weten te houden. 

 Omdat die ego's met name werden genoemd, en wij ze allemaal kenden, was het niet moeilijk  om ons die boeiende Haarlemse partijperikelen te kunnen voorstellen. Eén van de bedoelde kikkers was er ook zelf bij deze middag, en, dat viel niet tegen, herkende ons ook nog. 

Long time no see, het leek trouwens in veel opzichten een heel genoeglijke reünie. Waarin de vrouwelijke burgemeester in herinnering riep dat ze daags na haar benoeming bij het lezen van het Haarlems Dagblad opgeschrikt was door een uitspraak van gedeputeerde Friso de Zeeuw, die verkondigde dat haar nieuwe gemeente "zijn langste tijd had gehad". Had het nog wel zin om uit Groningen over te komen? Huisman kon haar voorspellen dat het zo'n vaart niet zou lopen. Haar tijd, die van haar opvolger, en nu dus ook de zijne heeft het inmiddels nog rustig geduurd. 

Toen we per trein weer naar huis keerden, was Amsterdem Centraal nog véél smeriger geworden. De schoonmakers staken nog door.  Opgeruimd staat netter. Echt wel,