Vanaf morgen kunnen we weer op de bult van de Geitenkamp komen zitten. Als het gras nog een beetje wil opdrogen, tenminste. "Hoogte 80" heet het theaterfestival dat daar tot en met zondag zeer tot ons genoegen wordt gehouden. Als je even niet wordt afgeleid door toneel, muziek, poëzie of lekkernijen valt er, desnoods staand, en als de regennevels zijn opgetrokken, in elk geval volop te genieten van prachtige vergezichten over stad en streek.
Vier
jaar geleden maakten we voor het eerst kennis met de manifestatie, net
als onze kleindochter trouwens.
Voor het eerst stond ze oog in oog met
haar toen favoriete zanger, Peter Miggelbrink van "De Pietjes". Zijn CD had
ze een paar maanden eerder van Sinterklaas gekregen. Die had hem voor 50
eurocent gevonden in de recyclingwinkel. Omwille van de titel, vooral. Maar ook de inhoud bleek heel geschikt voor een tweejarige.
Ze was de vrolijke zanger nog misgelopen toen hij dat voorjaar
in Sonsbeek zou optreden, want zelf had hij zich wel door de slagregens
laten afschrikken. Haar vader berichtte de drooggebleven bard van die teleurstelling, de moderne media stonden ook toen al voor niets.
Miggelbrink stuurde om het goed te maken een troostpakket op, compleet met een videootje en kleurplaat. Nou, déze Pietjes zijn weliswaar niet zwart, maar ze mogen er wel wezen..
Vorig jaar waren er wel Pietjes in Sonsbeek, maar geen kleindochter. Zo zou het er uit gezien kunnen hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten