zaterdag 23 augustus 2014

van huis

Dat was handig, die opgebroken straat tijdens ons weekje weg. We zaten in Zeeland, waar het internetverbindingennet nog niet echt functioneert. Mochten de bloglezers ons dus gemist hebben en daardoor aanvechting gevoeld hebben ons huis op waardevolle spullen te doorzoeken, dan moesten ze met eventuele buit door greppels en over wallen klauteren. Te bewerkelijk voor een geslaagde inbraak. De computer was bovendien met ons mee, al hoefde hij niet te werken. Al onze andere, echte, schatten hadden we trouwens ook bij ons. 

Dat was in geen twintig jaar meer voorgekomen, een gezamenlijke vakantie. Eerst het Mosselfeest in Haamstede, met nog meer familie en deze keer 38 bolussen en eigengebakken frites. Uitwaaien aan het strand, een hele berg gave scheermes-schelpen vergaren, dat is voor kinderen van de Veluwe een groot genot. En daarna hoelahoepen, een spoorbaan uitleggen, je kunt er een middag en avond mee vullen. Suske en Wiske houden de kinderen bezig die al kunnen lezen, de kinderen die niet meer willen lezen hebben hun I-pad. De volwassenen behelpen zich met gesprekken, de meesten zien elkaar niet zo vaak. Na drank, maaltijd en Rote Grütze met ijs toe is het echt wel kinderbedtijd en verplaatsen we ons naar Dreischor, waar een kolossale voormalige vlasschuur nu onze vakantiewoning is. 

Boven slapen de ouders met hun zeven weken oude derde kind, dat in deze week al tevreden "Oh!" terug leert zeggen als zijn vader hem inwijdt in de eerste belangrijke automerken, te beginnen met de "Aygo". De knul houdt duidelijk van gezelligheid, dat komt met dit gezin goed uit. De opvouwbare bolderkar doet goede diensten als hij er beneden bij is.

De overigen hebben een riante gezamenlijke slaapruimte, waarin vier bedden en een nis achter de vrijstaande kastenwand die we even kunnen beschouwen als het eigen kamertje van de tante uit Engeland, die nog een paar dagen met ons mee kan doen voor ze weer op haar werk in Engeland verwacht wordt.

Met haar zus en de kinderen doet ze wat ze van ons nooit mochten: een ritje in de stadsrondrittrein die in Zierikzee vertier biedt aan de toeristen tijdens de regenachtige marktdag.


Haar vader neemt later wraak met een rit in de stoomtrein Brouwersdam en een bezoek aan het museum van de Rotterdamsche Tramweg Maatschappij. De kinderen mogen hun eigen kaartjes knippen van de conducteur. Het dagje Neeltje Jans is heerlijk voor de kinderen, en ergens in de week durft de oudste het aan te bungyjumpen op een trampoline. 
Een heerlijk vakantieweekje, waarvan de jonge moeder eigenlijk niet meer had verwacht dat het er dit jaar nog van zou kunnen komen. Haar meegaande derde kind maakte het mogelijk. Haar andere zoon  denkt alweer vooruit: hij zou nu best wel eens een keer op treinenvakantie willen gaan. Ik geloof niet dat hij daarmee een vakantie zónder treinen bedoelt.

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten