deltahoogte

Weer niet getroffen door Zwarte Zaterdag. Ontkomen aan dik 906 kilometer vakantiefile in Frankrijk, heerlijk. Wel zijn we tot onze verrassing plotseling ingeschaald voor een weekje Dreischor, dat wordt wat je noemt een rustige vakantiebestemming. 

Op oma's verjaardag werd dit idyllische plekje in Zeeland toevallig ook al besproken. In mijn herinnering staat het cirkelvormige monumentale dorpje gegrift als eerste kennismaking met de mooie kanten van Zeeland, een verafgelegen provincie mij tot dan toe alleen bekend van de watersnoodramp van 1953. Die was toen alweer ruim twintig jaar eerder geweest, wat toen een eeuwigheid leek en nu in feite toen nog maar net was doorstaan. 

Als je wilt weten hoe ook Dreischor toen onderliep hoef je maar even te googelen met die twee zoektermen, en het natte plaatje bereikt je. Duidelijk is te zien dat het rondje om de kerk ongeveer de spannendste attractie in drogere tijden is.  Voor diegenen die geen oog hebben voor de beroemde Zeeuwse Luchten resten dan nog de genoeglijke spelletjes als ganzeborden en mens-erger-je-niet om de week door te komen. Quality time!

Alweer wordt om miljarden gevraagd om de Nederlandse dijken tot nieuwe nog veiliger hoogten te kunnen opstoten. Maar nu zelfs Arnhemse kelders op de ijstijdwallen bij het minste of geringste buitje volstromen, bepleit ik de verplichte aanschaf van rubber bootjes als duurzame oplossing. Vergeet de spelletjes niet, voor het tijdverdrijf.