na-bij en voor bij

De "Koning van het Bos" die begrijpelijkerwijs dus ook van dit bosje bij mij in de buurt de Koning is, had zin om een kabouterhuis te bouwen. Of een insectenhotel. Nee, in een bijenhotel zag hij niets. Bijen zijn, denkt hij, net zo vervelend als wespen en steken je venijnig in het zomaar voorbijgaan. Hommels zijn nog veel groter en nog veel hariger dus die zijn nog veel griezeliger, en ze vliegen zo bedaard, dus duurt hun nabij-heid irritant lang.

Om de kabouters en insecten attent te maken op de komst van het insectenhotel besloten we ter plekke tot het oprichten van de Cattepoelse Courant. In het eerste nummer van deze prachtuitgave met nog nul abonnees staat de Boskoning zelve afgebeeld, de parketvloer zojuist door hem voltooid.

Een week of wat later was er opnieuw brekend nieuws voor de buurtkrant. Met hem en zijn zus gingen we op excursie naar het grote bijenhotel dat een paar weken geleden was opgericht in het perkje naast onze gloednieuwe rotonde. We kwamen eerst nog langs de neppe koe die al jaren in een voortuintje ligt te herkauwen en daarna langs de school voor dove kindertjes, nu ook met vakantie, en tenslotte langs het benzinestation waarvan de gebruikers de voetgangers altijd in levensgevaar brengen. En dan NU.....

Maar wèg bleek de kast. Er was alleen nog een leeg en bloemloos grasveld. Droef te moede was het ons. We zijn toen maar naar des Konings insectenhotel doorgelopen, voor de troost. Dat stond er gelukkig wel nog geheel ongeschonden bij. Zelfs was de schommel - door de Boskoning altijd gemeden, omdat hij er zo krakkemikkig bijhing, op het laatst zelfs maar aan één touw - deskundig gerepareerd. Er was trouwens ook bekwaam verder getimmerd aan de boomhut. Ook nu weer werd die eveneens door de Boskoning ongemoeid gelaten. Hij houdt nu eenmaal niet van risico's. Wie wil er nou zomaar vallen, of gestoken worden?