Pre-Pasen de trend

Mijn vriendin in Den Haag is net als wij hier op de Veluwe al begonnen aan het vieren van het Paasfeest. De Pre-Pasen wordt aldus de nieuwe trend.

Ooit vierden we Nieuwjaar al om elf uur, zodat onze gasten niet bij hun thuisreis door ijzel zouden worden geteisterd. Ideaal, zelf konden we daardoor een uur eerder naar bed.

Nu gaan we Pasen vervroegen om morgen te kunnen deelnemen aan een gouden huwelijk, en daarvoor zijn we na een goede week zowaar alweer in Zeeland. Die viering was op zich juist weer verlaat, uiteraard door het coronavirus dat alle menselijk contact dwarsboomde.

Deze middag dus worden eieren verstopt en vrijwel allemaal ook weer teruggevonden. De hulphaas maakte voorheen nog wel eens een plattegrondje om dat te vergemakkelijken, maar het ritueel is deze keer op het laatste moment en alleen doorgegaan doordat de cv bij onze kleinkinderen het plotsklaps had begeven. Er moet een nieuwe ketel komen, en dat kan pas dinsdag.

Dan heb je niet alleen geen warm water, maar het ook koud. Na een paar dagen van ontbering wil je dan toch wat meer behaaglijkheid. Ze besloten na hun bezoek aan de dierentuin en voor ze in hun stamrestaurant zouden gaan eten zich bij ons te komen opfrissen. Kort daarna zaten de schoongewassen eierzoekers na afloop rozig te wezen op onze bank. Alcoholvrij, wel met borrelgarnituur.

En die vriendin van me nam alvast een voorschotje op Pasen door - zij wel - te knuffelen met haar achterkleinzoon. Pre-overgrootouderschap, voor ons nog lang niet weggelegd.