Na een jaar of ruim drie aan huis gebonden te zijn mocht ik er dan eindelijk weer eens uit. Een handjevol dappere Arnhemmers van ongeveer mijn eigen leeftijd togen op een zonnige maandagmorgen naar Rozet. Daar hadden ze het kennelijke personeelsgebrek van ná Covid opgelost met het achter de balie zetten van een Chinese, die de taal nauwelijks machtig was en daarom niet begreep waarheen wij gedirigeerd moesten worden. Uiteindelijk gingen we daarom maar naar de kelder. Voor een virtuele wandeling van Sabelspoort naar Rijnpoort. Nu de Jansbeek weer een beetje in ere hersteld is, best een aangenaam tijdverdrijf. Ik weet dan nu ook, net als de voorzegster achter mij, dat Sabel slaat op "sable", Frans voor de zandbank in de Rijn ter hoogte van die poort.
Vóór de architectonisch fraaie bibliotheek Rozet lag, toen van lockdowns nog geen sprake was, het roemruchte en oudrose Feestaardvarken zijn roes uit te slapen. Het geniale beeld waarmee Burgers Zoo zijn eeuwfeest gevierd had, een prachtig cadeau voor Arnhem. Maker Floris werd daarna een semi-Bekende Nederlander, doordat hij op tv ontmaskerd werd als ook al niet "De Mol". Leeg was nu de plek, niet meer te herkennen als lief stukje Veluwe midden in de herrijzende stad. Dom. Heel erg. Dom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten