longlegs

Het ziekenhuis gaat uitbreiden, maar van de natuur die er tegenover ligt blijven ze voorlopig nog af.  Na ons wandelingetje door Sonsbeek kwamen we er op deze manier langs. Als Vader en moedertje Langbeen, want het was al vijf uur geweest. Zo komen we tenminste ook zelf een keer in beeld. 

Van Daddy Longlegs zou later blijken dat deze weldoener die het arme weesmeisje Judy Abbot aan een opleiding hielp geen spillepoten had maar eerder corpulent genoemd kon worden. Inmiddels is hij ook alweer de 102 gepasseerd, .een mooie leeftijd voor een kinderboek.

Mijn  echtgenoot gaf onder het lopen een korte samenvatting van de turbulente familiegeschiedenis van "De stamhouder", dat hij net uitgelezen had in wat je wel recordtijd kan noemen. Toch ingewikkeld genoeg om niet echt kort te kunnen worden samengevat. Dat Alexander Münninghoff de auteur is, was hier al vermeld. De man is in Polen geboren, maar werkte bij de Haagsche Courant en later als buitenland-corrspondent, Ruslandkenner in de Koude Oorlog. Op de VPRO is hij nog steeds vaak te horen over zijn journalistieke avonturen, heel erg de moeite waard als je van dat vak houdt. 

Zeker in deze dagen van herdenken dat de DDR 25 jaar geleden nog bestond en de Berlijnse muur nog moest vallen, komen herinneringen aan afluisteren en bespioneerd worden weer gemakkelijk boven. Op je hoede moeten zijn, het was nog nodig toen eind jaren zestig een vakantiekamp ons de gelegenheid bood per trein naar Praag te reizen en een kijke te nemen achter het IJzeren Gordijn.

Het was een ervaring waarvan ik nog steeds profijt heb. Daardoor vraag je meteen af, waarom je een opgeblazen ziekenhuishandschoen zomaar in de berm tegenover Rijnstate ziet liggen. Hier is wat aan de hand. Hier is sprake van een mysterie. Van een verdwijning, of misschien wel erger. Toch?