tot hier

De Televizierring voor "Even tot Hier", de liefhebbers vragen er op internet het hele jaar al om. Zelf schaar ik me onder degenen die dit politieke cabaret de absolute top vinden. Ook al zou tout Nederland hier "vindt¨ zeggen of schrijven.

Op zomerreces zijn ze nu. We krijgen dus weer een tijdje géén lied in één minuutje met uitleg over een best wel heel erg ingewikkeld onderwerp. Of zo'n "Is dat niet dat liedje"-liedje' van vroeger, omgebouwd in actuele berijming maar uitgevoerd door de artiest die er furore mee maakte. Vorige week nog André van Duin, die met zijn vieren de draak stak met de voortvarende Europese richtlijn die gaat maken dat er nog maar éénzelfde stekker op al onze electronica gaat passen en dat óók Apple zich daar aan zal moeten houden.

Gisteravond was het weerzien weggelegd voor Astrid Nijgh. Die "Ik doe wat ik doe" in coronaversie vertolkte als "Ik doe wat ik deed". Met de vereiste doorleefde stem die bij haar eigen Werdegang hoort. Ze was zeventien toen ze in de Haarlemse Waag zong en ik haar, niet opvallend veel ouder, voor het eerst meemaakte. Nog verlegen, net begonnen, luisterliedjes. Ze kreeg een gerijpte stem en een andere achternaam door een huwelijk met Lennart Nijgh. Die werd een soort van zeeman op zijn vrachtschip "De Jonge Jacob" met standplaats Haarlem. Voor een feest van onze gezamenlijke vriend Ko zong Astrid waar ik ook weer bij was op de Pollux, het afgedankte opleidingsschip voor zeevarenden dat in de toen nog niet megasluis van IJmuiden lag te wachten op eerherstel.

In het nieuwe seizoen moeten de makers van "Even tot Hier" het onderwijs maar eens op de korrel nemen. Want mijn avond werd bedorven toen na hun uitzending het nieuws binnenkwam dat de docent Nederlands van mijn kleinzoon werkelijk van mening was dat de brugpieper van jaargang 2022 die hij onder zijn hoede had, toch echt het woord "winkeldochter" had behoren te kennen. Onbekend, ook voor u? Zelfs opa, toch al 75 en van professie journalist, had de uitleg niet paraat. Al wist oma, dankzij haar afkomst uit de kringen van het Co-opconcern, wel dat daarmee slecht verkoopbare artikelen worden bedoeld die afgeprijsd in de uitverkoop nog een laatste kans krijgen. En de docent mag ook de glijbaan op en afdalen naar de kelder waarin Van der Laan en Woe hun alwetenden gijzelen totdat de ring is toegewezen.