nog even wachten, dan maar

En toen mocht Boris Johnson van een beschamend gering aantal partijgenoten dus toch nog even blijven. Hij kreeg van 211 hunner het vertrouwen, 148 zegden het op. Tweeëndertig vertrouwelingen bepaalden de uitkomst. Hebben ze geluisterd naar de waarschuwingen, dat de sponsors hun geld zelf zouden houden als ze hun marionet BoJo kwijt zouden raken? Als je twijfelde of parlementsleden in Groot-Brittannië corrupt zouden kunnen zijn, heb je nu je antwoord.

Het land zonder geschreven grondwet, dat zich een glorieus imperium waant, staat toe dat de toevallig grootste partij zo af en toe in eigen beheer uitmaakt wie en hoe lang hij of zij premier van het Verenigd Koninkrijk mag zijn dan wel of hij of zij toe is aan vervanging. Het is natuurlijk goed denkbaar dat de winstkans in naderende verkiezingen de opvattingen bepalen. Over een weekje weten we al wat meer over de stemming buiten Westminster.

Het mandje met lekkernijen en de plopwijn blijven derhalve nog even onaangesproken, maar als mijn voorgevoel me niet bedriegt gaat het binnenkort gevuld worden met de eieren die de Conservatieven voor hun geld gaan kiezen.