Plaaselijk een bui barstte over ons los op een argeloze middag in Velp. Onwaarschijnlijk grote druppels vielen in een bezadigd tempo op het warme trottoir en verdampten vrijwel meteen. Mazelen van de wereldreus, de vlekken van een bovenmaatse Dalmatiër, je zou nooit geloven dat de druppels zo veel eigen plek konden innemen zonder te versmelten. Ik heb er een muntstuk van twee euro bijgelegd om fotografisch bewijs te hebben van de omvang van de spetters.
Vanaf nu geloof ik echt dat zich in koude luchtlagen water kan omvormen tot stuitergrote hagelstenen die vluchten noodzakelijk maken.
De miezerige druppeltjes die vanmiddag op de wandelaars in Sonsbeek vielen kregen niemand weg. De musici bleven vredig spelen, de smulmarkt bleef cider, honing en kersen verkopen, de vrijwilligster die de uitzichttoren moest aanprijzen bleef haar best doen en paste trouw op het hondje dat moest achterblijven en niet echt zeker wist of hij zijn baasjes nog wel zou terugzien. Zondag, een prachtige zondag in het park..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten