lentegeluid

En, na alle Bach en passie van de afgelopen dagen, wordt voor ons het muzikale hoogtepunt van Pasen 2013:    

                                                                        .,mjngjkkhgiioireeerrryyuuu7t44i97L9OKJKLOYYJJKL;IMMMMMBIDSIUIIIAUTIIEWFFT5HH6JUK09JHJGHK8H8K0HJGCFTK0KLBVBTWCOIMGGGGGUNBIJV9K9M90IKNUFH87Y69H9KH6GJH54K90L;6K95EGJLKJKUH87K87K88Y9U99G8O9O0000000000000000PPPPPPPPPPPPP8OOOOO\0Í,LOLGBJIMO;;;//MJNMBKNMU[[ÓIIO,H,IK,J..

Dit kunstwerk componeerde onze kleindochter gisteren, nadat we eerst nog even kou hadden geleden in de dierentuin, op mijn laptop met een tiksnelheid die ze vast en zeker van haar moeder had afgekeken. Het was een brief aan haar vriendinnetje Dagmar, maar bij nader inzien eigenlijk heel erg geschikt als concert, besloot ze. Op tweede Paasdag gaat de vijfjarige het ten gehore brengen. Wij en de knuffels mogen komen luisteren.

Later gaf ze alvast een kleine gezongen try-out. Bloemen gingen bloeien en eieren werden gevonden, maar soms kwam de Paashaas niet en dat was verdrietig, zoveel werd wel duidelijk. Met een professionele cliffhanger liet ze ons achter, de afloop zouden we pas bij haar thuis horen.

Oma en opa twistten nog lang over de vraag of het nou eigenlijk hun eigen kind is dan wel het hare dat het zuiverst kan zingen. Liedjes verzinnen en die van anderen onthouden kunnen ze allebei even onnavolgbaar, daar waren we het over eens. 

De zomertijd begint voor ons zo toch nog met een lentegeluid, al sneeuwde het bij de haaien nog wel even. En zeg niet dat we u niet vroegtijdig getipt hebben.