donderdag 28 maart 2013

landbouw en landjepik

Scheveningen, daar speelt vanavond Boissevain voor Judas. Mijn voorouders komen er vandaan, ik ging weg uit de stad die het vissersdorp inhalig annexeerde. Landjepik. Daniel groeide op in hetzelfde idyllische agrarische dorp als onze kinderen, in een andere provincie, veel te dicht bij Amsterdam. In dat dorp van kunstenaars en levensgenieters woonde ook een schilder die dezelfde middelbare school had bezocht als ik, maar dit terzijde.

Na een bittere strijd die dertig jaar in beslag nam werd hun woonoord op last van provincie en rijk geofferd aan de hoofdstad. Landjepik, zonder hoegenaamd ook maar enige schadeloosstelling, Waarbij de burgemeester van Amsterdam en de Commissaris van de Koningin op de dag voor Kerstmis bij de Raad van State kwamen betogen dat er bloedspoed geboden was. De hoofdstad zou anders namelijk op gruwelijke wijze economisch te gronde gaan. De rechter nam het serieus. Binnen een week waren de gemeentegrenzen verlegd. Goede landbouwgrond ging in andere bestuurlijke handen over. Een ongelooflijk mooi natuurgebied ging verloren.
Er kwam fluks een haven, dat zeker, maar de zeehavenindustrie bleef net als in de tientallen jaren daarvoor, weg. We zijn inmiddels nog eens twintig jaar verder. De redding moet bij nader inzien nu komen van een grotere sluis. Dat gaat ons nog bijna negenhonderd miljoen euro extra kosten.

Ook van Schiphol kregen we steeds meer last. Ook daar waren de ambities om te groeien extreem en de kosten enorm. Critici werden monddood gemaakt. De milieugroeperingen
hadden in Duyvendak van GroenLinks en Diederik Samsom van de PvdA kundige Kamereden, maar de socialisten zetten daar een man uit het oosten des lands naast die voor de luchthaven veel meegaander was. Hij was erg boos toen ik hem dat verweet.

Zonder rancune zijn we een paar jaar later, de herrie en de risico's van Schiphol beu, verhuisd naar de provincie waarvan hij dagelijks bestuurder was geworden.  Hier was hij bezig aan natuuraantasting omwille van meer wegverkeer, dus we waren blij toen hij vrijwillig terugkeerde naar Den Haag om staatssecretaris van landbouw te worden. Dat heeft hij maar kort volgehouden, jammer genoeg.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten